เขาแก้ต่างให้ทิพชยาซึ่งก็ช่วยคลายความสงสัยที่กระจายอยู่เต็มหน้าเอริเล็กน้อย แต่ญาติสนิทของทิพชยาก็ยังอดประหลาดใจในท่าทีของหนุ่มชาวต่างชาติผู้หล่อเหลาคมคายคนนี้ไม่ได้อยู่ดี
“อากาศในชนบทไม่เหมือนในเมืองหลวงนะคะ ที่นี่หนาวมากตอนกลางคืน...มาเอมิ...พี่ว่าน้องพาคีธไปอาบน้ำอุ่นหน่อยจะดีมั้ยจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะไปเตรียมอาหารเช้ามาให้นะจ๊ะ”
เอริกล่าวก่อนจะเดินจากไป โคเลสนิกสะบัดศีรษะเบา ๆ เพื่อไล่ความง่วง จริงอย่างที่เอริว่า ที่นี่อากาศหนาวไม่ใช่น้อย แต่อะไรจะสำคัญไปกว่าสิ่งที่เขาตั้งใจจะให้ทิพชยาเห็นและยอมรับ
“เข้ามาข้างในสิคะ...ฉันจะพาคุณไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า”
หญิงสาวกล่าวเสียงเย็นและหันหลังกลับเข้าไปในบ้านอย่างจำใจต้องให้การต้อนรับ ถ้าไม่เกรงใจญาติสนิทของเธอที่มาคอยช่วยดูแลและเป็นธุระให้ทุกอย่างทั้งเรื่องอาหารและความเป็นอยู่เธอคงจะไล่โคเลสนิกให้เขาไปเสียจากที่นี่แบบที่ไม่ต้องกลับมาพูดดีกันอีก
