เชอรีนตั้งใจจะค้างที่นี่อีกหนึ่งคืนแล้วค่อยกลับไปสู้ชีวิตต่อในวันพรุ่งนี้ ตอนเย็นเงินเดือนน้าชาญออกพอดีจึงซื้อหมูกระทะแบบชั่งกิโลมาล้อมวงกินกันที่หน้าบ้าน
"มีกุ้งด้วยนะเชอร์ กินเยอะๆ ลูก" น้าหวานคีบกุ้งลงจานให้เชอรีนและเผื่อแผ่ไปยังลูกสาวและสามีด้วย
"ขอบคุณจ๊ะ น้าหวานก็กินบ้างเถอะคีบให้เชอร์จนล้นจานแล้ว"
"นานๆ เราจะได้กินข้าวพร้อมหน้ากันทีหนึ่ง กินเยอะๆ" น้าชาญสำทับแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข รีบคีบผักคีบเนื้อให้หลานอย่างขยันขันแข็ง
"เชอร์ไปอยู่ที่นั่นก็เหงานะคะ คิดถึงกับข้าวบ้านยายที่สุด"
"ออมก็เหงา กินอะไรไม่ค่อยลงเลยพี่" ออมสินว่าพลางคีบหมูสามชั้นลงวางบนเตาย่าง ทำเอายายละม่อมถึงกับตะโกนมาแซว
"ไอ้ออมอย่ากินเยอะนะหมูสามชั้น ดูต้นขาเอ็งโตกว่าพี่เชอร์แล้วนะ น้องๆ ต้นตาลนี่เอง" ยายละม่อมที่กินหมูกระทะกับลูกหลานไม่ได้เพราะฟันโยกเอ่ยแซว ตอนที่เห็นออมสินคีบหมูสามชั้นวางพาดลงบนเตาย่าง
"หน
