5. ขอโทษ nc😚

873 Words

5 ร่างบางอยู่ในห้องตลอดทั้งวัน นั่งมองทะเลผ่านหน้าต่าง พลางคิดว่าต่อจากนี้จะเอาไงต่อ รู้สึกไร้จุดหมาย ไร้ที่พึ่งพิงใดๆ ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีญาติ แต่มีเหมือนไม่มีต่างหาก ส่วนเพื่อนๆ พวกเธอเป็นคนธรรมดา ไม่สามารถสู้กับพวกเจ้าหนี้นั่นได้ มีแต่จะนำความเดือดร้อนไปให้ 'คาเดน' มีแค่เขา แกร๊ก~~~ "คุณคาเดน^^" ร่างบางหันไปมองคนตัวโตที่เดินเข้ามาในห้อง ใบหน้าฟ้าประทานที่เรียบเฉย กับหุ่นที่พระเจ้าตั้งใจปั้นนั่น มันช่างเพอร์เฟคเสียงจริง ทำเอาใจคนมองสั่นหวิวทุกครั้ง "...." "เอ่อ... ขนมขอยืมใส่ได้มั้ยคะ ขนมไม่มีชุดใส่ " ขนมหวานรีบบอกเมื่อเขามองเสื้อที่เธอสวม "บอกว่าอยากได้อะไรให้บอกบอดี้การ์ด" บอกเสียงเรียบ พร้อมใบหน้าไม่ชอบใจ "ขอโทษค่ะ ขนมจะถอดคืนให้เดี๋ยวนี้" ขนมหวานรีบลุกจะเดินเข้าห้องน้ำถอดเสื้อคืนให้เขา แต่ว่า... "เอาทิ้งถังขยะไปซะ" พูดจบเขาก็เดินผ่านเธอเข้าห้องน้ำไป ร่างบางตัวชาวาบ ใบหน้าของบอดี้การ์ดที่เห็นเธอตอนนั้นผุดขึ้นมา เพราะแบบนี้สินะพวกเขาถึงได้ตกใจ ขนมหวานรู้สึกกระวนกระวายใจ รีบถอดเสื้อออก แล้วสวมใส่ชุดที่ไม่ปิดอะไรนั่นของตัวเอง นั่งรอไม่นานร่างโตก็เดินออกมา บนตัวเขามีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเองสอบ เอือก! ร่างบางลอบกลืนน้ำลาย หุ่นเขามันดีอะไรขนาดนี้ แต่ตอนนี้ช่างหุ่นก่อนเถอะ "ขอโทษค่ะ ขนมจะไม่แตะของที่ไม่ได้รับอนุญาตอีกแล้ว" เธอปรี่เข้าไปขอโทษ "...." "ขนมขอโทษ อึก!" เธอบอกเสียงสั่นเครือ เมื่อเขาเอาแต่มองเธอด้วยสายตาเรียบเฉยนั่น "คิดว่าทำไงฉันถึงหายโกรธ" เขาถามลูกนกน้อยเจ้าน้ำตา "ไม่รู้ ฮือออ" เธอส่ายหัวรัวๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม "เมื่อคืนฉันสอนไปแล้ว และฉันก็ไม่ชอบน้ำตา" เขายื่นมือไปแตะริมฝีปากอวบอิ่ม แล้วเดินไปนั่งขอบเตียง เธอรู้ได้ทันทีว่าต้องทำยังไง พรึบ! ร่างบางเดินไปหยุดตรงหน้า แล้วค่อยๆ นั่งคุกเข่ากับพื้นพลางมองสบตาคนตัวโต ขาแกร่งของเขากางออกให้เธอเข้าไป นั่นเป็นคำตอบว่าเธอทำถูกแล้ว มือเล็กค่อยๆ ยื่นไปปลดปมผ้าเช็ดตัว ทำให้เห็นความใหญ่โตที่กำลังหลับใหล "ซี๊ดดดด" เขาซี้ดปากทันทีที่มือเล็กสัมผัส "คุณคาเดนหายโกรธหนูนะ" เธอบอกพลางเริ่มขยับมือตามที่เขาสอนเมื่อคืน "ทำก่อนแล้วฉันจะตัดสินใจ" เขาบอกพลางกัดกรามแน่น ท่าทางเสียวซ่านของเขา มันทำให้ร่างบางฮึกเหิม จุ๊บ เธอโน้มหน้าลงไปใกล้ และเริ่มสัมผัสมันด้วยปาก ทำเอาเจ้าของของมันแหงนหน้าร้องลั่น "อ่าาา ซี๊ดดดด" เขารู้ว่าเธอเป็นเด็กหัวเร็ว แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ "หึ" ร่างบางแอบยิ้มเล็กน้อย และเริ่มใช้ปากอย่างจริงจัง เธอชอบที่เขาเป็นแบบนี้ เหมือนเธอควบคุมเขาได้! "อ่าาา อย่าให้โดนฟัน" เขาบอกเสียงกระเส่า ยื่นมือไปสัมผัสหัวทุยของคนตัวเล็ก "ซี๊ดดด อ่าาา อย่างงั้นๆ" เขาร้องไม่หยุดปากมองร่างบางปรนเปรอตัวเอง ด้วยปากนุ่มและมือเล็กๆ สายตาที่ดูใสซื่อ แต่ปากและมือขยับไม่หยุดนั่น มันทำเขาเสียวสุดๆ เสียงใช้ปากดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมือโตเริ่มควบคุมจังหวะเอง แต่ขนมหวานก็ไม่ได้ผลักออก ทั้งที่น้ำตาไหล เธอพยายามสุดความสามารถ ทำให้เขาพอใจ ถึงจะเพิ่งเคยทำเป็นครั้งที่สอง ก็ตาม และนั่นทำให้คาเดนพอใจในตัวเธอมาก "ซี๊ดดด โอ้ววว โอ้ววว" เขาร้องคำรามดังลั่น ควบคุมความเร็วปากร่างบาง เป็นจังหวะสุดท้าย ก่อนจะปลดปล่อยออกมา "อ่อก!" ร่างบางสะดุ้งตกใจ เพราะเมื่อคืนเขาไม่ได้ปลดปล่อยในปากของเธอ แต่ก็แค่ครู่เดียวเท่านั้น เธอถอนปากออก แต่ก็ยังซุกหน้าอยู่ระหว่างขาของเขา พลางช้อนสายตาขึ้นมองพูดออดอ้อน "คุณคาเดนขา ไม่โกรธขนมหวานนะ" เอือก! คาเดนมองภาพตรงหน้า แทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ถ้าเมื่อวานเขาไม่ได้ความบริสุทธิ์ของเธอ เขาจะไม่มีทางเชื่อว่าแม่ลูกนกน้อยนี่ไม่เคยผ่านสนามมาก่อน!!! "ขึ้นมานี่" เขาดึงร่างบางลุกขึ้นยืน ฉีกทึ่งชุดเซ็กซี่ที่เธอสวมใส่ออก แควก!!! "ว้าย!!" เธอตกใจจริงไม่คิดว่าเขาจะรุนแรงแบบนี้ แต่เพียงครู่เดียว ก็กลับมาออดอ้อน"แบบนี้ขนมหวานก็ไม่มีชุดใส่สิ" "เดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่ จะเอาอีกกี่ตัว" เขาดึงร่างบางนั่งลงบนตัก จุ๊บ "กี่ตัวก็ได้ ขนมไม่เรื่องมากหรอก><" เธอหอมแก้มเขาอย่างออดอ้อน การเป็นเด็กของเขาต้องออดอ้อนแบบนี้ถูกมั้ยนะ เพื่อจะไม่ให้ถูกทิ้งเธอต้องเอาใจเขา "หึ!" คาเดนกระตุกยิ้ม ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more