Chapter 30
ต่อแขนต่อขา
“หึงเหรอครับ” เขาเอ่ยถามฉันยิ้มๆ
“ผัวทั้งคน ใครจะไม่หึงบ้างล่ะคะ”
เมื่อพี่โรมได้ยินคำพูดที่ฉันเอ่ยออกมา เขาก็ยิ้มกว้างออกมาทันที ก่อนจะหันไปขับรถอย่างอารมณ์ดี เขาคงบ้าไปแล้วละมั้ง ที่เห็นฉันหึงเขา แต่เขากลับยิ้มอย่างอารมณ์ดีออกมาแบบนี้
“มาที่นี่ทำไมล่ะคะ?” ฉันเอ่ยถามเขาด้วยน้ำเสียงสงสัย เมื่อเขาขับรถเลี้ยวเข้ามาจอดที่สำนักงานเขตบางรัก
“พี่ก็พาลินมาจดทะเบียนสมรสไงครับ ไหนๆ เราก็มีลูกด้วยกันแล้ว ถ้าตอนนี้ลินยังไม่พร้อมแต่งงาน งั้นเราจดทะเบียนไว้ก่อนก็ได้ แล้วค่อยแต่งงานกันทีหลัง” เขาพูดเองเออเอง ก่อนจะหันมาส่งยิ้มหวานให้ฉัน
“พี่โรมเอาแต่ใจตัวเองอีกแล้วนะคะ พี่โรมก็น่าจะรู้ว่า ลินยังไม่พร้อมที่จะแต่งงาน และรวมไปถึงการจดทะเบียนสมรสด้วย” ฉันเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำไมเขาถึงได้เอาแต่ใจตัวเองแบบนี้
“จะไม่พร้อมอะไรอีกล่ะลิน ลูกของฉันคาท้องของเธออยู่แบบนี้แล้ว
