เสี่ยเบิ้มกระตุกยิ้ม วันนี้ยอมปล่อยมาลีไปก่อน เพราะว่าตราบใดที่แม่ลูกอ่อนร้อนสวาทคนนี้ยังคงวนเวียนหากินด้วยการขายของอยู่ในตลาด เขาเชื่อว่าจะเผด็จสวาทหล่อนได้สักวันอย่างแน่นอน
“งั้นพรุ่งนี้ฉันมาเริ่มขายของเลยนะ”
มาลีทวงสัญญา
“ได้สิจ๊ะ... แต่ต้องเป็นแผงกลางแจ้งนะ”
เสี่ยเบิ้มเจ้าเล่ห์เหลือร้าย
“อ้าว... ก็ตอนตกลงกันเสี่ยว่าเป็นแผงค้าในตลาดไม่ใช่หรือจ๊ะ... แล้วทำไมผิดสัญญา จะให้ฉันออกไปขายที่ตลาดนัดกลางแจ้ง... โอ้ย แดดร้อนจะตาย”
มาลีรู้สึกตกใจและโกรธ
“อ้าว... ก็บอกแล้วไงว่าแผงค้าข้างในตลาดราคามันแพง แม่ค้าทุกคนต้องจ่ายรายปีเหมือนเซ้งเอาไว้ล่วงหน้า แต่ถ้าเอ็งยอมให้เสี่ยล่อสักที... จัดหนักสักดอกก็น่าจะคุยกันได้... นี่เอ็งแค่ให้เสี่ยดูดนม... เสี่ยว่ามันยังไม่คุ้มนะ... เสี่ยเสียเปรียบ แต่ถ้าเอ็งเปลี่ยนใจยอมให้เสี่ยเอาก็ค่อยว่ากันอีกที... สนม๊ะ”
เสี่ยเบิ้มยิ้ม สายตาเยิ้มมองดูมาลีจัดเสื้อผ
