นิยายชุดที่ 2 ความลับของสะใภ้ (ราตรี) บทที่ 7

961 Words

“ก็ได้ๆ ค่ะ” หล่อนตอบไม่เต็มเสียง หน้าตาก็ส่อแสดงความเบื่อ ๆ แต่ธีระกลับไม่ค่อยสนใจสักเท่าไหร่ พอได้ยินอย่งนั้นเขาก็ยิ้มกริ่ม “เมียพี่น่ารักอย่างนี้นี่เอง คราวหน้าถ้พี่ต้องไปธุระก็จะพาราตรีไปด้วย แต่พี่มีอะไรอยากให้ราตรีช่วยพี่หน่อย” “อะไรเหรอพี่ธี?” “ราตรีต้องคอยดูด้วยนะอย่าให้พ่อของพี่ออกไปกรีดยางตอนดึก ๆ ถ้าแกจะออกไปราตรีต้องห้ามไว้บอกว่าพี่ค่อยกลับมาจัดการเอง ไม่ต้องรีบร้อนทำงานเพราะพี่กลัวว่าพ่อจะไม่สบาย” ที่พูดมาแสดงว่าวีระยังไม่รู้อะไร...ราตรีนิ่งนึกในใจ นี่เขามองว่าพ่อตัวเองไม่ค่อยสบายทั้งที่จริงแล้ววีระทั้งแข็งแรงและร้อนแรงมากเสียด้วย หล่อนยังนึกถึงสิ่งที่หลุดจากปากของพ่อปผัวตอนเขาช่วยตัวเองที่มันแจ่มชัดในหูของหล่อนได้ วีระครางชื่อหล่อนและอยากเอาลูกสะใภ้แทบขาดใจ แม้แต่หล่อนที่ตอนแรกคิดว่ารับไม่ได้ถึงตอนนี้กลับนึกถึงภาพที่วีระช่วยตัวเองและครางอยากเย่อหล่อนไม่หาย หล่อนต้องบ้าไป

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD