“คุณแพทริกคะ วีใช้ห้องน้ำเรียบร้อยแล้วค่ะ คุณแพทริกใช้ต่อได้เลยนะคะ” แพทริกเงยหน้าขึ้นจากแทปเล็ตที่ถืออยู่ในมือ ก่อนจะตกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า ปกติแล้ววีรณาจะดูน่ารัก อ่อนหวาน แต่ในแบบที่เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของเขาที่ยาวไม่ถึงเข่าจนมองทะลุเห็นกางเกงขาสั้นที่เธอสวมไว้ด้านใน ดูเซ็กซี่ชะมัด ไหนจะยังกลิ่นสบู่อ่อนๆจากกายเธอนั่นอีกที่ลอยมาเตะจมูกเขาโดยที่เธอไม่ได้รู้ตัวเลยสักนิด เลือดในกายของแพทริกเดือดพล่าน อยากจะจับเธอมากอด มาจูบและทำอะไรที่มากกว่านั้น แต่ความคิดของเขาต้องหยุดลงเพียงเท่านั้น เมื่อเสียงหวานเรียกเขาอีกครั้ง
“คุณแพทริกคะ วีใช้ห้องน้ำเรียบร้อยแล้วนะคะ”
“ครับๆ เอ่อ…เดี๋ยววีรอผมอยู่ในห้องนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวผมพาไปที่ห้องดูทีวี”
“ได้ค่ะ” วีรณาพยักหน้ารับคำทันที แพทริกรีบสาวเท้าเข้าห้องน้ำไป แต่ที่วีรณาแปลกใจก็คือทำไมเขาต้องทำท่าลุกลี้ลุกลนแบบนั้นด้วย
กว่าแพทริกจะออกมาจากห้องน
