“หมอกิจระวัง” แต่โชคดีที่ลิลลี่นั้นร้องเตือน ทำให้กิจกระโดดหลบได้ทัน ลิลลี่รีบวิ่งไปหากิจทันที แล้วโผกอดไว้แน่น
“ลิลลี่ขอโทษที่ทำให้หมอกิจถูกทำร้าย” เธอสะอื้นบอกทั้งน้ำตา หัวใจดวงช้ำเต้นเร่าด้วยความเป็นห่วงชายหนุ่ม และได้แต่โทษตัวเองว่าคือสาเหตุ
“อย่าร้องลิลลี่ ไม่ต้องกลัว ผมจะปกป้องคุณเอง” เขายิ้มให้คนสะอื้น ถึงตัวเขาจะเจ็บเท่าไรก็พยายามยิ้มให้หญิงสาว เพราะไม่อยากจะทำให้ลิลลี่กลัวไปมากกว่านี้
เจ้าหล่อนมองหน้าคมด้วยความอิ่มเอมใจ หัวใจแข็งกระด้างอ่อนยวบยาบลง เมื่อเห็นว่าเขายอมเสี่ยงชีวิตเพื่อปกป้องเธอ
คนร้ายทั้งสองหัวเราะลั่นเมื่อได้ยิน ก่อนจะเดินตรงเข้าหา
“พระเอกจังนะมึง แต่ยังไงมึงก็ไม่รอด มึงต้องตายด้วยมีดของกูนี่ละ ไอ้หน้าอ่อน เสือกเข้ามาแส่”
“อย่าทำอะไรผู้หญิง ปล่อยเธอไป” กิจร้องบอก พลางกอดลิลลี่ไว้แน่น รีบพลิกตัวบังลิลลี่ไว้เมื่อคนร้ายกำลังตรงเข้า
