“ผมตกลงครับแม่ ผมจะมีหลานให้แม่อุ้ม แต่ผมไม่รับปากนะครับว่าจะเมื่อไร เพราะมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับผมคนเดียว มันขึ้นกับลูกสะใภ้แม่ด้วยว่าจะให้ความร่วมมือไหม”
“แม่รักแกที่สุดเลยเจ้ารามัน แกไม่ต้องห่วงเรื่องหนูนาง เพราะเขาเป็นเมียแก ทำไมเขาจะไม่ให้ความร่วมมือกับแก แม่รักแกจริงๆ แม่ไม่กวนแล้ว แค่นี้นะลูก”
พอมารดาวางไป รามันก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ หนักใจกับเรื่องนี้ ยอมรับว่าเขาขี้ขลาดที่จะเริ่มต้นใหม่ เขากลัวเรื่องร้ายซึ่งยังคงหลอกหลอนจิตใจ ภาพนารีนาถหมดสติไปต่อหน้ามันยังคงติดตา ที่สำคัญลูกน้อยของเขายังคงไม่ฟื้น ยังคงกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา แต่ในเมื่อผู้เป็นแม่ร้องขอเขาก็จะทำตาม เพราะรู้ว่าเนื้อแท้ช้องนางเป็นคนดี และตอนนี้เขาก็รู้สึกว่าตนนั้นตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้เสียแล้ว
พอตะวันลาลับขอบฟ้า ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม สายตาคมแอบชำเลืองมองคนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้า ไม่ยอมเงยมาสบตา ชายหนุ่มต้อง
