ช้องนางพลิกตัวหนีคนตัวโตที่ชอบตะคอก ทำให้รามันไม่พอใจกระชากแขนสวยให้หันกลับมา
“อย่าหันหลังให้ ฉันไม่ชอบ แล้วเลิกทำหน้าจะตายได้แล้ว นอนกับผัวตัวเองมันจะตายหรือไง”
เมื่อได้ยินช้องนางหน้ามุ่ยมากขึ้น เบะปากเล็กน้อย หมั่นไส้คนตรงหน้า ทีแต่ก่อนละไม่ยอมรับว่าเธอเป็นเมีย แต่เดี๋ยวพูดคำว่าผัวกับเธอได้เต็มปาก พลางบ่นอุบอิบ
“ก็นางไม่ชินนี่คะ”
“เดี๋ยวก็ชินเองนั่นละ นอนได้แล้ว” เขาบอกเสียงดุพร้อมคว้าเอวคอดเข้ามากอด ปิดเปลือกตาลง แต่มุมปากกับยกสูงราวกับพอใจที่ได้กกกอดคนตัวเล็ก
หัวใจดวงโตนั้นกระชุ่มกระชวยอย่างบอกไม่ถูก เสมือนหัวใจที่เคยปิดตายไป กำลังถูกเปิดอ้าออกอีกครั้ง แต่กว่าช้อนนางจะปิดเปลือกตาได้ก็เกือบค่อนคืน เพราะกลัวว่าคนข้างๆ จะเกิดอาการบ้าดีเดือดลุกขึ้นมาเล่นบทหื่นกับเธอเหมือนเมื่อคืนก่อน
พอตื่นขึ้นมาคิ้วบางต้องขมวดเข้าหากัน เมื่อเห็นคนตัวโตกำลังนั่งทำสีหน้าตึงเครียด
