“จริง อย่าถามมาก ฉันจะนอน” เขาบอกเสียงห้วนๆ กลบเกลื่อนไม่ให้ช้องนางรับรู้ถึงสิ่งที่เปลี่ยนไปในหัวใจ
ช้องนางรีบหลับตาแน่น ภาวนาให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ หล่อนจะพบน้องชายที่ไม่รู้ว่าจะขวัญเสียแค่ไหน และอยากจะกอดบิดาให้หายคิดถึง ขอกำลังใจเพื่อพร้อมที่จะต่อสู้ต่อไป
พอเช้าวันรุ่งขึ้น รามันก็ทำตามคำพูดจริงๆ เขาพาช้องนางมารับอชินที่โรงพักพร้อมกับเคลียร์เรื่องคดีต่างๆ ให้ ทันทีที่พบหน้าน้องชายช้องนางก็โผเข้ากอดทันที
“เป็นไงบ้างชิน รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงเรามาก ชินไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม” เธอร้องถามน้องชายเสียงพร่า
“ผมไม่ได้เป็นอะไรครับพี่นาง ผมขอโทษ ชินขอโทษ ชินขอโทษ” อชินเอ่ยขอโทษน้ำเสียงสั่น สำนึกในความผิดของตนที่ได้ก่อไว้
“ไม่ต้องขอโทษพี่ พี่ไม่เคยโกรธชิน แต่ชินสัญญากับพี่ได้ไหมว่าต่อไปจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการพนันอีก ถือว่าพี่ขอร้องนะชิน” ช้องนางเอ่ยขอกับน้องชาย อยากให้น้องเป็นคนด
