“พี่คลื่นซื้อหมวกกันน็อคใหม่เหรอคะ?”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นถามชายหนุ่มทันทีเมื่อเดินมาถึงร้านซักอบรีดที่ชายหนุ่มเช่าพื้นที่จอดรถเอาไว้แล้วอีกฝ่ายยื่นหมวกกันน็อคสีดำมาให้เธอ หมวกกันน็อคใบนี้คล้ายกันมากกับหมวกกันน็อคใบก่อนที่เธอเคยใส่ตอนที่เขาไปส่งเธอที่บ้านครั้งแรก ถ้าไม่สังเกตดีๆก็คงคิดว่ามันคือหมวกใบเดียวกัน
ทว่าไม่ใช่
เพราะหมวกกันน็อคใบนี้คือหมวกกันน็อคใบใหม่ ยิ่งพอเห็นคนตัวสูงหยิบหมวกกันน็อคอีกใบที่เธอเคยใส่มาถือไว้ก็ยิ่งมั่นใจว่าใบที่เธอถืออยู่คือใบใหม่แน่นอน ส่วนจะเป็นใบใหม่เอี่ยมแกะกล่องหรือใหม่จากที่บ้านเธอก็ไม่แน่ใจ
“อือ พี่ซื้อให้เธอ”
“ซื้อให้หนู?” หญิงสาวถึงกับนิ่งงันไปทันทีกระพริบตาปริบๆ ก่อนหลุบตามองหมวกกันน็อคในมือสลับมองใบหน้าหล่อเหลาของคนพูดด้วยสายตาทอประกายพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
วันนี้พี่คลื่นขยันทำหัวใจเธอเต้นแรงบ่อยจนตั้งรับไม่ทัน
“ใช่ พี่ซื้อหมวกกันน็อคใบ
