“รุ่นพี่เรียกแพมไปทำไมเหรอ?”
อินทิราถามขึ้นทันทีที่พรนัชชาเดินกลับมาหลังจากที่หายไปคุยกับรุ่นพี่พักใหญ่ อยากจะรู้ว่าอีกฝ่ายถูกรุ่นพี่เรียกไปคุยเรื่องอะไร ยิ่งเห็นว่าในวงสนทนามีพี่เอินซึ่งเป็นรองประทานสีแดงอยู่ด้วยก็ยิ่งอยากรู้ เพราะเธอคิดหวังไปไกลแล้วว่าพรนัชชาอาจจะถูกเลือกให้เป็นทีมเชียร์ลีดเดอร์ของสีซึ่งมีการประกาศรับสมัครเมื่อเช้า
“พวกพี่เขาอยากให้เราเป็นดรัมเมเยอร์น่ะ”
“ดรัมเมเยอร์! จริงดิ! เป็นเลยๆ เราอยากมีเพื่อนเป็นดรัมเมเยอร์” ตอนแรกที่คิดว่าพรนัชชาอาจจะถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในทีมเชียร์ลีดเดอร์เธอยังตื่นเต้นเลย นี่ถึงขั้นถูกทาบทามให้เป็นดรัมเมเยอร์มีหรือที่เพื่อนอย่างเธอจะไม่ดีใจด้วย
ก็สวยน่ารักยืนหนึ่งขนาดนี้ไม่แปลกที่รุ่นพี่จะมองเห็นถึงความสวยน่ารักเลือกให้เป็นดรัมเมเยอร์ของสี
“เราก็อยากเป็นนะแต่เราต้องถามพี่พร้อมก่อน เพราะถ้าเป็นก็ต้องอยู่ซ้อมตอนเย็นหลังเลิกเรียนด้วย เราไม่รู
