@ สี่ปีผ่านไป
ร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีดำใช้มือล้วงกระเป๋ากางเกงสแล็ก กำลังยืนมองวิวทิวทัศน์ที่มีตึกสูงตระหง่านตั้งอยู่ตรงหน้าพร้อมกับแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดเข้ามากระทบใบหน้าของชายหนุ่มที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี ความหล่อเหลาของเขาก็ยังคงเหมือนเดิมหรือมากกว่าขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ
เธียร์วิชทร์ในตอนนี้ดูภูมิฐานจนผู้หญิงหลายคนอยากพลีกายให้ แต่ด้วยใจของชายหนุ่มที่ยังคงนึกถึงภรรยาที่จากไป เขาไม่เคยเปิดใจรับใครเข้ามาในชีวิตหรือพูดง่าย ๆ เธียร์วิชทร์ไม่เข้าใกล้ผู้หญิงคนไหนเลย
สำหรับหลายคนเวลาอาจจะผ่านไปเร็ว แต่สำหรับเธียร์วิชทร์ เวลาแต่ละวันกลับเชื่องช้ากว่าคนอื่น ความเจ็บปวดยังคงเกาะกินใจของเขามาโดยตลอด ไม่สามารถลบล้างออกจากสมองของเขาได้เลยแม้แต่วันเดียว
“ชากับลูกจะเป็นไงบ้างนะ รู้ไหมว่าพี่คิดถึงเธอมาก”
“Hi คุณแม่คนสวย” เสียงแหลมของมุกดาเอ่ยทักทายคุณแม่ยังสาวที่กำลังนั่งทำงานอยู่ระเบียงหน้าบ้านที่เป็
