รถยนต์คันหรูของเธียร์วิชทร์ขับมาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ที่คุ้นเคย ตาคมกวาดตามองเข้าไปภายในบ้านตามข้อมูลที่นักสืบส่งข้อมูลมาให้ เกี่ยวกับบุคคลที่เขาคิดว่า จากไปไกลแสนไกลตลอดหลายปีที่ผ่านมาได้ปรากฏตัวที่บ้านหลังนี้
“คุณแม่ขา ดูผีเสื้อสิคะ” เสียงใสของหนูน้อยคนหนึ่งดังขึ้น เอ่ยเรียกแม่ของตัวเองด้วยรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะที่ร่าเริง วิ่งจับผีเสื้ออยู่ที่สวนหน้าบ้าน
“ดูได้แต่ไม่ควรทำร้ายพี่ผีเสื้อให้เจ็บนะลูก” เสียงหวานเอ่ยสอนลูกสาวด้วยความอบอุ่นที่เต็มเปี่ยมอยู่ในประโยคคำพูด
ชามานั่งเฝ้าลูกสาวตัวน้อยวิ่งอยู่สนามหญ้าหน้าบ้านโดยที่เธอไม่ทันสังเกตว่า มีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องมายังเธอและหนูน้อยญาดา
“รับทราบค่ะ” เสียงใสของลูกสาวตอบรับคำผู้เป็นแม่ด้วยท่าทางน่าเอ็นดู ก่อนที่หนูน้อยจะวิ่งจับผีเสื้อต่อพร้อมกับเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความสุข
เพียงแค่เธียร์วิชทร์เห็นเด็กหญิงญาดาและคุณแม่ของเขา หัวใจแกร
