“ใบบัวกำลังจะได้เจอคุณพ่อแล้วใช่มั้ยคะ ใบบัวตื่นเต้นจังเลยค่ะคุณแม่” เด็กหญิงบุญชญากล่าวด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่ผู้เป็นมารดากำลังเคร่งเครียดกับการที่ต้องเผชิญหน้ากับบิดาของเด็กหญิงบุญชญา
“ค่ะ แม่กำลังจะพาไปหาคุณพ่อ” บุญนิสาตอบออกไปอย่างคิดไม่ตก
ในที่สุดเธอก็พาเด็กหญิงบุญชญาเข้ามาพบชายหนุ่มจนได้ พฤกษ์เดินเข้ามาหาหญิงสาวและลูกน้อย ก่อนที่เขาจะส่งมือมารับร่างของเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู
“ใบบัวมาหาคุณพ่อสิคะ” พฤกษ์กล่าวกับเด็กน้อยด้วยความอ่อนโยน เด็กหญิงบุญชญารีบเข้าไปในอ้อมกอดของบิดาทันที เพราะนั่นเป็นอ้อมกอดที่เธอถวิลหามาตลอดนั่นเอง
“คุณพ่อเป็นคุณพ่อของใบบัวจริงๆ เหรอคะ ทำไมใบบัวไม่เคยเจอคุณพ่อเลย” เด็กน้อยมองสำรวจผู้เป็นบิดาด้วยความฉงนใจ แต่เธอก็ยังกอดบิดาของเธอไว้แน่น
“ใช่สิคะ พ่อไม่รู้ว่าหนูอยู่ไหนพ่อเลยไม่ได้ไปหา ต่อไปนี้หนูจะมีพ่ออยู่ข้างๆ หนูตลอดนะครับ” พฤกษ์กล่าวกับบุตรสาวด้วยน้ำเสียงอ่
