“ไม่มีคำไหนจะบอกน่ะเหรอ มีสิคุณยังไม่ได้บอกผมเลย มันเป็นสิ่งที่ผมอยากได้ยิน แต่คุณก็ไม่พูด” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ ด้วยเพราะว่าเขาต้องการที่จะฟังบางคำจากปากหญิงสาว เขาก็เลยออกอุบายนี้ออกมา มันค่อนข้างเจ้าเล่ห์ แต่มันคือสิ่งที่เขาอยากฟังจากปากเธอจริงๆ
“คำไหนคะ มันมีคำที่คุณอยากฟังด้วยเหรอ” บุญนิสาพาซื่อเอ่ยถามออกไป เพราะว่าเธอต้องการที่จะตอบแทนเขา ถ้าคำนั้นไม่เหนือบ่ากว่าแรง เธอก็จะพูดให้เขาฟังนั่นเอง
“คำว่ารักไง คุณยังไม่เคยเอ่ยปากบอกรักผมเลยนะ คำนี้แหล่ะที่ผมต้องการได้ยินจริงๆ” คนเจ้าเล่ห์เอ่ยออกไปด้วยรอยยิ้ม พอบุญนิสาได้ฟังเธอก็ส่ายหน้าน้อยๆ คำว่ารักมันต้องรู้สึกถึงคำนั้นจริงๆ ไม่ใช่พูดออกมาเพื่อเอาใจใคร ต่อให้เขาอยากฟังแค่ไหน ถ้าเธอไม่รู้สึกแบบนั้น เธอก็ไม่มีวันพูดมันออกมาหรอก เขาทำได้แค่รอเท่านั้น รอว่าเมื่อไหร่ที่เธอจะรู้สึกถึงคำนั้นจริงๆ แล้วเธอจะเป็นคนเอ่ยมันออกมาเอง
