คราวนี้คนในครอบครัวมีทรัพย์อนันต์ต่างก็พากันมารวมตัวที่ห้องโถงใหญ่ ตำแหน่งโซฟาบุหนังอย่างดีที่ตั้งอยู่ตรงกลางถูกจับจองโดยอาม่ากันทรา และนุ่มคนสนิทที่นั่งคอยปรนนิบัติอยู่บนพื้นพรม ฝั่งขวาถูกจับจองโดบนฤดลกับกิ่งดาว ส่วนฝั่งซ้ายคือนฤบดินทร์ที่มีสีหน้าเคร่งเครียด
“ลื้อต้องบอกอั๊วมาก่อนว่าพวกลื้อทะเลาะเรื่องอะไรกัน”
“อาม่าจะให้ผมพูดจริงๆ หรือครับ”
ใบหน้าหล่อเหลาของนฤบดินทร์ฉายแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด ท่าทีก็ดูลำบากใจอยู่ไม่น้อย แต่การที่อาม่ากันทราพยักหน้าหงึกๆ ชายหนุ่มจึงยอมเปิดปาก
“โซ่บอกว่าเรื่องเคราะห์หนักของผม เป็นเรื่องที่เธอกุขึ้นมาเพื่อช่วยแยกผมออกจากช่อทิพย์ตามคำขอร้องของอาม่า และพูดว่าที่ยอมแต่งงานด้วยก็เพราะอยากได้ทรัพย์สมบัติของผม”
“ไม่ใช่แบบนั้นทั้งหมดหรอกอาดินทร์”
“อาม่าหมายความว่าไงครับ”
“ที่อาโซ่ยอมแต่งงานกับลื้อเป็นเพราะอั๊วขอให้อีช่วย แต่อั๊วขอยืนยันตรงนี้เลยว่าอีไม่เคยต
