สองเดือนผ่านไป ฉันยังคงทำงานกับทีมของยองวอน ตอนนี้ก็เริ่มสนิทกับคนอื่นๆ บ้างแล้ว และฉันก็ได้รู้ว่าทีมของยองวอนมีสองทีม สลับเปลี่ยนกันหยุด ยกเว้นยองวอนกับผู้จัดการที่ทำงานแทบทุกวัน พวกเขาเป็นมนุษย์หุ่นยนต์หรือไงก็ไม่รู้
"นานิ"
"คะ" ฉันหันไปตามเสียงเรียก
"พรุ่งนี้ไม่มีงาน ไปทานข้าวกับพวกพี่มั้ย" พี่จินจูช่างผมในทีมที่ฉันค่อนข้างสนิทด้วยชวน แต่ฉันยังไม่ได้ตอบ เสียงของยองวอนก็ดังขึ้น
"เติมหน้าหน่อยครับ"
"ได้ค่ะ" ฉันรับคำ แล้วรีบเดินไปหายองวอนที่เดินมาดูจอมอนิเตอร์กับผู้กำกับ
"ว้าย!!!" ฉันร้องตกใจ เมื่อเตะสายไฟเกือบล้ม โชคดีที่มีมือใหญ่ช่วยไว้
"ดูแลลูกฉันให้ดี" เขาดึงฉันเข้าไปชิดตัว พูดลอดไรฟัน
"ขอบคุณค่ะ" ฉันรีบผละออก แล้วก้มหัวให้เขา
"เป็นไรมั้ยครับ" พี่แฮอันเดินเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง
"ไม่ค่ะ ขอโทษค่ะ" ฉันส่ายหัว แล้วก้มขอโทษทุกคน ที่ทำให้วุ่นวาย
"เก็บสายตรงนี้ให้มันดีๆ หน่อย" พี่แ
