หลายปีผ่าน เทคโนโลยีก้าวล้ำยุคสมัย กลุ่มมาเฟียขยายอาณาเขตได้เพียงใต้ดิน
แม้เบื้องหน้าบดบังเอาไว้ด้วยธุรกิจมากมาย เช่นตระกูลที่เป็นอันดับต้นๆ อย่าง DKH.(Double King )
เซท ลูกชายคนเดียวของตระกูล ซึ่งมีพ่อที่ขึ้นเป็นใหญ่จากการฆ่าบิดาตัวเอง
นิสัยดุร้ายจึงได้รับมาอย่างเต็มเหนี่ยวจาก อาชิ ผู้เป็นพ่อ ส่วนแม่เป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาหน้าตาสวยมาก
แม้จะเป็นผู้ให้กำเนิด แต่กลับไม่เคยได้เลี้ยงดู เนื่องจากพ่อเป็นคนสอนสั่ง ทั้งยัดเยียดความยิ่งใหญ่ ตั้งเป้าหวังให้กับลูกชายคนนี้เป็นอย่างมาก
ความโสมม เลวร้าย ส่งผ่านยังสายเลือด
ตุ๊บ!
อักกกก
น้ำเสียงกระอักจากการโดนทุบตี ห้องสี่เหลี่ยมรอบด้านข้างมืดมิด มีเพียงแสงนีออนสีส้มแขวนกลาง ส่องให้เห็นเลือดสีแดงกระจายเต็มพื้นปูนเขรอะด้วยฝุ่นเคลือบหนา
ใครคนหนึ่งจับด้ามมีดขึ้นมาสะท้อนเงาวิบวับให้กับชายที่นอนจมกองเลือดเบื้องหน้า รูปร่างสูงโปร่งยืนขึ้นก่อนจะหยิบบางอย่างจากบอดี้การ์ด
แอลกอฮอล์ล้างแผลถูกเทรดราดพร้อมยื่นมีดนั้นให้คนที่สภาพยับเยิน
"ถ้ามึงไม่มีเงินจ่ายหนี้สิน ก็เอาดอกเบี้ยมาก่อน เว้นแต่ว่ามึงอยากตาย" น้ำเสียงดุดันพูดพลางแสยะยิ้มให้ แม้ใบหน้าหล่อแต่จิตใจอำมหิตเหลือร้าย
"คุณเซท เฮือก..ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย"
"ถ้าอย่างนั้นก็เลือกเอาสิ ว่าต้องการเฉือนอวัยวะส่วนไหนของร่างกาย เพื่อแลกกับดอกเบี้ยให้ฉัน"
"ผะ ผม ฮือออ"
"สกปรก!"
เมื่อความตายคืบคลาน ชายตรงหน้าจึงลากสังขารนำสองมือวางสัมผัสปลายเท้าหนังยี่ห้อดัง แต่เขากลับสะบัดออกพร้อมพูดจาเหยียดหยาม
"ลงมือซะก่อนที่ฉันจะอารมณ์เสียมากไปกว่านี้"
โกดังร้าง
"มันไม่ยอมปริปากบอกเลยครับนาย" ชายฉกรรจ์คนหนึ่งเข้ามาทำความเคารพพร้อมรายงาน
"มีวิธีอีกตั้งมากมายที่จะทำให้มันยอมพูดความจริง รีบจัดการซะอย่าให้ฉันต้องเป็นคนลงมือ"
"ครับท่านเรย์"
"อีกอย่าง..ฉันไม่ชอบกลิ่นคาวเลือด ฉะนั้นจัดการด้วยวิธีอื่นนอกจากทุบตีมันด้วย"
เรย์ ลูกชายคนเล็กของทายาทเศรษฐีดูไบ ผันตัวจากอาชีพเจ้าของโรงแรมดังในประเทศที่ร่ำรวย เป็นนักลงทุนที่ปล่อยหนี้นอกระบบ
ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นตามคำสั่งของแม่นั่นก็คือ เนตรสินี หญิงสาวที่มีดวงตาเพียงข้างเดียวเนื่องจากไม่สามารถผ่าตัดได้อีก
คงเพราะเป็นตระกูลเก่าแก่จึงมีช่องทางทำมาหากินกับพวกใต้ดินอย่างลงตัว
ชายคนหนึ่งถูกมัดติดเสาปูนแท่ง ดวงตาปิดพับใบหน้าปูดโปน เครื่องทรมานครบครันกำลังถูกลากออกมา
เครื่องช็อตไฟฟ้าเป็นสิ่งที่เรย์โปรดปราน
อ๊าาาาก์!!
เสียงทรมานสอดแทรกกับเสียงเครื่องใช้น่าเกรงขาม พวกเขาช็อตเข้าตามตัวจนเป็นรอยไหม้ อีกฝ่ายแทบจะทนไม่ไหว เนื่องจากมีผ้ามัดผูกติดตากับปากที่ต้องฝืนกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้
"ทั้งที่แกก็ทำงานดีทำไมถึงกล้าหักหลังฉันได้" เสียงนิ่งเรียบแต่น่ากลัวอย่างประหลาด "ไปเป็นสายให้ตำรวจ เงินก็น้อย แถมยังเสี่ยงอันตราย หรือว่าคิดเสือกอยากจะทำตัวเป็นคนดีขึ้นมา"
ไร้หนทางตอบโต้ ลูกน้องของเรย์เพิ่มระดับเครื่องมือโหดร้ายเข้าใส่ร่างชายที่แทบจะไม่มีเรี่ยวแรง
"ยังไงแกก็คงไม่ยอมรับสินะ" เรย์ แสยะยิ้มก่อนจะเดินไปใกล้พร้อมกระซิบ "ถ้างั้นก็ลงไปรอกูในนรก"
คำสั่งชี้ตายเขาทิ้งบุหรี่ซิก้าลงพื้นพร้อมกับยกมือให้ลูกน้องคนสนิทเป็นสัญญาณ
บึ้มมม!
เสียงระเบิดดังหนึ่งลูก ตามมาด้วยประกายไฟที่ลุกโชน เขาสั่งเผาโกดังนี้วายวอดไปพร้อมกับร่างทรยศที่นำเรื่องราวไปให้ตำรวจ
แต่ทว่า..ความเฉลียวฉลาดทำให้เรย์ไหวตัวทันสุดท้ายผู้ที่ต้องตายก็คือผู้ชายที่ทรยศเขานั่นเอง
ผับ V กัสซ่า
แหล่งมั่วสุมของเหล่าเซเลป และ ผู้มีอิทธิพล ผับนี้มีทุกอย่างเพรียบพร้อม เพียงแค่มีเงินก็สามารถมีความสุขโดยไม่ต้องห่วงหรือเกรงกลัวกฎหมายใด
ภายใต้โรงแรมใหญ่แห่งนี้ถ้าใครเข้ามาต้องได้รับบัตร VIP ซึ่งแน่นอนว่า ย่อมเป็นลูกหลานของผู้มีเงินมีอำนาจมาพบปะสังสรรค์หรือตกลงธุรกิจกัน
โซฟาสีน้ำตาลอิตาลี
"กว่าจะมามัวทำอะไรชักช้าอยู่ได้" หลังจาก เซท นั่งลำพังสักพัก ผู้ที่นัดหมายอย่างเรย์ก็ตามมา
"วันนี้มีเรื่องต้องสะสางหน่อย"
"ท่าทางเคร่งเครียดแบบนี้คงเป็นเรื่องไม่ดีสินะ"
"เออ! อยู่ดีๆ ลูกน้องก็ดันไปเป็นสายให้ตำรวจ ไม่รู้ว่าคิดห่าอะไร แต่ก็ช่างเถอะ"
"มึงคงจะทารุณกรรมตามเคย ครั้งนี้ทำอะไร? ถลกหนัง ทุบหัว หรือตัดไข่"
เรย์ มีนิสัยคล้ายผู้เป็นแม่อย่าง เนตรสินี การได้เห็นผู้อื่นรับความทรมานเป็นเหมือนความสนุกบางอย่างในชีวิต แม้จะดูคล้ายโรคจิต แต่แล้วยังไง?
เมื่อได้อำนาจเงินทองอยู่ล้นมือ จะสั่งชี้เป็นชี้ตายใครก็ได้ทั้งนั้น
"ว่าแต่ผู้หญิงที่มึงนัดไว้มาหรือยัง" เรย์ หยิบแก้วไวน์แกว่งไปมาเอ่ยถาม "รีบหน่อยได้ไหมวันนี้กูเหนื่อยอยากเอาให้เสร็จแล้วรีบกลับบ้าน"
"ใจร้อนเหมือนเคยเลยนะ"
"เรื่องนี้มึงเองก็ใช่ย่อย ชอบนักฮาเร็มเนี่ย"
"เร้าใจจะตาย เอาคนนั้นต่อแล้วก็มาเอาคนนี้ต่อ ฮ่าๆ"
สาวสวยเดินเรียงราย บางคนเป็นนางแบบ บางคนก็ได้ถ่ายปกขึ้นนิตยสาร แต่อย่างว่าเงินค่าตอบแทนสูงลิบลิ่ว ทำให้พวกเธอรับงานป้อนความสำเริงสำราญให้ทั้งสองหนุ่มมาเฟีย