“ทำไมพี่กายไม่บอกว่าห้องนี้เบอร์รี่นอนอยู่”
“คืนนี้เธอต้องย้ายไปนอนกับพี่”
“คะ! ทำไมต้องนอนด้วย ไม่เอาหรอกค่ะ” บัณฑิตาอุทานอย่างตกใจ
“จะให้พี่บอกแบบนั้นจริง ๆ ใช่ไหม” กายสิทธิ์ยกหน้าที่การตัดสินใจให้เธอ
“ทำไมถึงจะบอกไม่ได้ล่ะคะ” เธอเอ่ยถาม เขาก็ไม่ตอบว่ากระไร ปล่อยให้เธอบอกพี่ชายกับพี่สะใภ้ไปว่าเธอแยกห้องนอนกับกายสิทธิ์
บัณฑิตาเลยได้รับประโยคบ่นยาวเหยียดของทั้งพี่ชายและพี่สะใภ้ของกายสิทธิ์ จนเธอได้แต่อ้าปากพะงาบพะงาบ
“แต่งงานกันแล้วทำไมไม่นอนกับผัว อายุก็สิบแปดแล้ว แล้วเมื่อไหร่จะมีลูกทันใช้”
“แต่เบอร์รี่ยังเรียนอยู่เลยนะคะ”
“โอ๊ย! ยายเด็กซื่อบื้อ เดี๋ยวนี้เขามีวิธีการคุมกำเนิดตั้งมากมาย ถุงยาอนามัยเอย ยาคุมกำเนิดเอย ฉีดยาคุมเอย แต่งงานกันแล้วเป็นเรื่องธรรมดาที่จะนอนด้วยกัน ไม่นอนด้วยกันนี่คือเรื่องแปลกประหลาดมาก” ปรุงทิพย์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“คือว่าเบอร์รี่” เธอพยายามจะอธิบาย
