“แต่ฉัน”
“เชื่อฉันสิ ฉันก็เกลียดพ่อแม่ เกลียดทศจะตายไป แต่พอเราต้องพึ่งพิงเขา เราก็ต้องหาประโยชน์จากเขาก่อน หมดประโยชน์เมื่อไหร่ค่อยเฉดหัวทิ้ง โลกมันเลวร้ายเราก็ต้องเห็นแก่ตัวนะปันปัน คืนนี้เธอนอนคอนโดฯ ฉันก่อน ทศไม่กลับมาหรอก เขาออกไปนอนกับสาว ๆ คนอื่นในสต๊อกของเขาน่ะ” สารภีหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ ก่อนจะอัดเข้าปอดและพ่นควันสีขาวออกมา
“เธอไม่หึงหวงทศเลยเหรอ” ปณิตาเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ไม่นะ ให้เขาไปหาผู้หญิงคนอื่นบ้าง ฉันจะได้พัก” สารภีหัวเราะ
“ฉันน่ะเป็นเมียพี่บุ๊กเพราะแอบหลงรักเขา” แล้วปณิตาก็พรั่งพรูทุกอย่างออกมา เผลอเล่าความลับของตัวเองออกมาจนหมด สารภีฟังแล้วเหยียดยิ้มร้าย
“ยายเบอร์รีนี่ก็ฉลาดนะ หาผู้หญิงมาบำเรอพี่ชายตัวเอง”
“ทำไมเธอคิดแบบนั้น”
“ยายเบอร์รีเรียนเก่งหัวไบรท์ขนาดนั้น ทำอะไรต้องได้ผลประโยชน์ที่สุด ไม่มีทางหวังดีกับใครจริงหรอก ไม่อย่างนั้นจะผลักไสเธอให้ไปอยู่กับพี่ชายตัว
