“แพมมี่”
ตอนที่เขาไปยืนอยู่ตรงข้ามกับมิล่า เลวิส อีกฝ่ายก็ยิ้มกว้างให้เธออย่างเต็มที่ ดวงตาสีมรกตคู่สวยสะกดใจผู้คนนั้นเป็นประกายระยับราวกับดวงดาว และเรียกชื่อที่มีเพียงมิล่าเท่านั้นที่เรียกอย่างนี้ออกมาด้วยความดีอกดีใจ
“พี่...”
ปาลินพยายามยิ้มให้อีกฝ่าย ถึงบอกว่าจะเผชิญหน้ากับมิล่า แต่ในใจก็ยังรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ อยู่ดี แล้วเธอก็ตัวแข็งทื่อไปหมด เมื่อมิล่าเข้ามากอดเธอแน่นๆ ทีหนึ่ง จากนั้นจึงดึงมือเธอให้ทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ กัน แล้วจับมือเธอเอาไว้แน่นระหว่างที่พูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อว่า
“พี่ไม่ได้เจอเธอมานานมาก เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ เธอไม่เคยติดต่อพี่เลย พี่พยายามติดต่อเธอแต่ก็ไม่ได้ ไม่มีใครรู้ว่าเธอไปที่ไหนเลย”
ซึ่งไอ้การส่งข้อความมาอวยพรวันเกิดกับวันคริสต์มาสหรือปีใหม่น่ะเธอไม่นับหรอกนะว่ามันคือการติดต่อกัน!
แถมยัยเด็กนี่ เกิดเรื่องตั้งขนาดนี้ กลับยังเก็บเอาไว้กับตัวเองเสียหมด ไม
