SR : รักกลับบ้าน 2 วันเองนะพี่อย่าเป็นแบบนี้สิ
TB : ...
ใช่ค่ะเพราะฉันต้องกลับบ้านหลังจากไม่ได้กลับมาร่วมเดือน เขาก็เอาแต่นั่งหน้าบูดอยู่ที่เก้าอี้เล่นเกม ปากก็บอกเปล่าแต่อาการมันออก หลังจากมีเรื่องที่มหาลัยเขาก็ไปรับไปส่งฉันถึงหน้าคณะ 2-3 วันแรกก็ยังมีคนพูดอยู่ตามประสา แต่ก็เริ่มลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ ใครจะบ้ามาพูดเรื่องคนอื่นได้ทุกวัน ก็ยังดีที่เขาไม่เคยคบใครหรือนอนกับใครในมหาลัยมาก่อน ไม่งั้นเรื่องอาจไม่ง่ายแบบนี้
SR : ถ้าพี่ไม่สนใจรัก รักเรียกรถกลับเองก็ได้
TB : ตลก
SR : ขำสิ
TB : แสนรัก!!
SR : เปิดกล้องคุยกันก็ได้พี่จะงอนรักทำไม
TB : แค่ไม่ชิน
SR : เดือนหน้าพี่ก็ไม่อยู่ไปต่างประเทศไม่ยิ่งกว่านี้หรอ
TB : ...
ผมรู้ว่ามันก็ไม่ควรหงุดหงิดแต่อดไม่ได้ ผมเสพติดร่างนุ่ม ๆ ของเมียตัวน้อยไปแล้ว ให้มานอนคนเดียวมันก็หงุดหงิดเป็นธรรมดา สุดท้ายผมก็หมดเวลาจะยื้อเธอไว้เพราะเธอต้องกลับให้ทันกิน
