“รอนานขนาดนั้นแกกับเมียแกก็อายุเยอะขึ้นแล้ว ก็มีลูกกันยากแล้วน่ะสิ...รีบมีไล่เลี่ยกันแบบนี้น่ะดีแล้ว เด็กๆจะได้โตไปพร้อมกัน...เหมือนแกกับคาเรนแล้วก็น้องแกไง...เอาหลานชายให้ฉันอีกสักน่า...” ลาฮิมพูดบอกหลานชายไป
“ขอหลานพร้อมระบุเพศแบบนี้มันยากนะครับปู่ ถ้าเกิดผมทำเมียผมท้องแล้วมีหลานสาวอีกคน เมียผมก็ต้องท้องอีกจนกว่าจะได้หลานชายงั้นเหรอครับ...เฮ้อ เมียผมไม่ใช่เครื่องผลิตลูกหลานชายให้ปู่นะครับ ตอนนี้ผมไม่อยากจะมีลูกครับ ผมอยากจะใช้ชีวิตกับเมียของผมก่อน” คามีลพูดแซะปู่ของเขาไป เพราะถ้าเขายอมความลำบากและความกดดันจะไปตกที่เมียเขาน่ะสิ
“เออๆ แกพูดมาขนาดนี้แล้วฉันจะทำอะไรได้ ก็แล้วแต่แกเลยก็แล้วกัน ถ้าแกรักเมียแกขนาดนี้ ต่อไปก็หัดมีเวลาให้เมียซะบ้าง...ไม่ใช่ทำแต่งานอย่างนี้...” ลาฮิมแซะหลานชายกลับไป เพราะมันพูดแบบนี้ออกมาแต่มันกลับไม่มีเวลาให้เมียมันเลยด้วยซ้ำ
“ครับๆ..งั้นผมเอาเมียเอาลูกไปพักผ่
