ผ่านไปสามเดือน รินลดาเริ่มแปลกใจกับการเปลี่ยนแปลงของตัวเองหลายๆอย่าง เธอจึงแอบไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจเพื่อความแน่ใจ เพราะนี่ก็จะสามเดือนแล้วที่ประจำเดือนของเธอไม่มานับตั้งแต่ที่เธอกลับมาเมืองไทย หวังว่ามันคงไม่เป็นแบบที่เธอคิดนะ รินลดาคิดในใจก็เอามือเปิดช่องแสดงผลตรวจครรภ์แล้วลี่ตามองอย่างลุ้นๆ
“สองขีด” รินลดาพูดออกมาแล้วที่ตรวจครรภ์ก็ล่วงหล่นลงพื้น ส่วนเธอก็ล้มนั่งลงกับพื้นแล้วเอามือลูบท้องของตัวเองพร้อมกับยิ้มทั้งน้ำตา
“ขอบคุณที่มาอยู่กับแม่นะลูก แม่จะดูแลหนูให้ดีที่สุด” รินลดาพูดไปก็คิดไปถึงพ่อของลูก เขาจะรู้ไหมว่าตอนนี้เขาได้มอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้เธอได้ดูแล รินลดาคิดไปก็เอามือเช็ดน้ำตาแล้วหยิบที่ตรวจครรภ์ ก่อนจะลุกออกไปนอกห้องน้ำทันที
“ทับทิม เดี๋ยวพี่จะไปถ่ายละครที่แม่ฮ่องสอนสองอาทิตย์นะ เราไปเก็บของไป” ภาคดนับเอ่ยบอกน้องสาวออกไป เพราะรินลดาต้องไปกับเขาด้วย
“พี่ภาคไปคนเดียวได้
