ด้วยความไม่พอใจทำให้หญิงสาวเดินดุ่มๆ มาถึงบ้านพักของเธอก่อนกำหนด หญิงสาวมองไปที่โต๊ะอาหารแล้วเธอก็ต้องลอบยิ้มด้วยความพอใจ ในฝาชีที่ครอบไว้นั้น หญิงสาวมองเห็นอาหารที่ถูกจัดไว้ ด้วยความหิวพลอยนภัสไม่ได้คำนึงถึงว่าเธอกำลังงอนเขาอยู่ หญิงสาวจึงตรงไปที่โต๊ะอาหารทันที
เมื่อเปิดฝาชีออกมาแล้ว เธอก็ต้องพบว่านี่คือของที่เธอกำลังอยากรับประทานทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นยำทะเล ต้มยำกุ้ง และผัดผักรวม ซึ่งพลอยนภัสไม่รอช้า เธอรีบตักข้าวใส่จานทันที ด้วยเพราะเธอตั้งครรภ์มันเลยทำให้เธอไม่สามารถควบคุมความหิวเอาไว้ได้
“อร่อยมั้ย” เวหากระซิบที่ข้างหูคนตัวเล็ก ที่ตั้งหน้าตั้งตารับประทานอาหารโดยไม่สนใจใคร
“ก็พอกินได้แหล่ะ” พลอยนภัสกล่าวอย่างไว้เชิง แต่อาการที่แสดงออกมันตรงข้ามกับคำพูดของเธอทั้งหมด
“อืม...สงสัยจะแค่พอกินได้จริงๆ แหล่ะเนอะ ดูสิใกล้หมดแล้ว” เวหาแสร้งเย้าหญิงสาวเล่น
“หรือจะให้หยุดกินล่ะ” พลอยนภัสกล่าว
