สามเดือนต่อมา...
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก้าวกระโดดมาถึงจุดที่พลอยนภัสยอมรับเวหาในฐานะแฟน และครั้งนี้เวหาก็จัดทริปไปเที่ยวที่เกาะสิมิลัน พลอยนภัสนั้นรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะนี่คือการไปเที่ยวแบบค้างคืนครั้งแรกกับคนที่เธอรัก
เมื่อถึงเวลานัดหมาย เวหาก็มารับพลอยนภัสที่คอนโด ก่อนที่เขาจะพาเธอบินตรงด้วยเครื่องบินเจ็ทส่วนตัว มุ่งหน้าสู่จังหวัดภูเก็ต ก่อนที่เขาจะพาหญิงสาวเดินทางจากจังหวัดภูเก็ตไปที่หมู่เกาะสิมิลัน
ตอนนี้พลอยนภัสรู้สึกว่าตนเองเป็นเหมือนเจ้าหญิงก็ไม่ปาน เธอรู้สึกราวกับล่องลอยอยู่ในความฝัน เธอโชคดีเหลือเกิน แทบไม่น่าเชื่อว่าเขาคือคนที่เคยขอมีสัมพันธ์กับเธอตั้งแต่ที่พบกันครั้งแรก แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นมันกลายเป็นเรื่องตลกระหว่างเขาและเธอไปแล้ว ตอนนี้เธอรู้สึกมีความสุขเหลือเกินที่ได้อยู่ข้างๆ ผู้ชายคนนี้
“ทำอะไรอยู่ครับที่รัก” นี่เป็นสรรพนามที่ชายหนุ่มใช้คุยกับหญิงสาวเมื่ออยู่ลำพังสองต่อสอง
“กำลังนั่งคิดถึงวันที่เราเจอกันครั้งแรกอยู่ค่ะ” พลอยนภัสยิ้มหวานให้กับชายหนุ่ม
“เวหาคนนั้นมันตายไปแล้ว ที่ยังอยู่ก็คือเวหาที่รักพลอยนภัสสุดหัวใจ” ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมาคลอเคลียที่แก้มนวลสวยของหญิงสาว วันนี้เขาจะต้องจบทุกอย่างลงให้ได้ แม้ในใจของเขาจะรู้สึกสับสนเพียงใดก็ตาม
“เลี่ยนมั้ยคะ” พลอยนภัสเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
“จะเลี่ยนได้ยังไง ในเมื่อทุกอย่างมันออกมาจากใจของผมนี่นา” เวหายังคงคลอเคลียไม่ห่างแก้มของหญิงสาว แต่เธอก็ไม่ได้ผลักไสชายหนุ่มแต่อย่างใด
“แต่พลอยรู้สึกเหมือนว่าเลี่ยนจนจะอ้วก”
“พลอยครับ อย่าผลักไสผมอีกเลยนะ ผมรักพลอยมาก” เวหาเริ่มแผนการเผด็จศึกหญิงสาว
พลอยนภัสนิ่งเงียบไปพักใหญ่ เธอกำลังนึกถึงเรื่องความถูกต้อง เธอไม่ควรมีสัมพันธ์กับชายหนุ่มก่อนที่ทั้งคู่จะแต่งงานกัน แต่แล้วความรักที่มากล้นอยู่ในหัวใจ ก็ทำให้เธอไม่สามารถห้ามความรู้สึกที่มีอยู่ในใจตนเองได้เลย ในตอนนี้หญิงสาวแพ้ใจตนเองอย่างราบคาบ
เมื่อเวหาเห็นว่าหญิงสาวนิ่งไปพักใหญ่ เขาก็จัดการรุกเข้าใส่โดยการบดบี้เรียวปากบางด้วยเรียวปากหยักของเขา มือหนาของชายหนุ่มรั้งท้ายทอยสวยของหญิงสาว ก่อนที่จะดุนดันลิ้นสว่านของเขาเข้าไปควานหาความหวานจากเรียวปากบางด้วยความชำนาญ
ร่างของพลอยนภัสอ่อนระทวยอยู่ภายใต้อ้อมกอดอันแข็งแกร่งของชายหนุ่ม ก่อนที่มือของเขาจะเริ่มลูบไล้ไปที่เนินหน้าอกตูมเต่งที่ยังถูกชุดเดรสตัวสวยและชั้นในลูกไม้ปิดบังไว้อยู่ ชายหนุ่มเค้นคลึงมันด้วยความทะนุถนอม ในขณะที่เรียวปากหยักก็ป้อนความหอมหวานไม่ขาดสาย