มหาลัย
“พิมดาวไม่มาเรียนเหรอวะ” เรย์ที่นั่งใกล้การ์ตูนมาตั้งนานแล้วและเอ่ยชวนคุย
“อืม ไปปารีสกับเฮีย” เธอตอบและก้มหน้าจดเลคเชอร์ต่อ
“ทำไมวันนี้เธอตั้งใจเรียนจังว่ะ” เขายังคงชวนคุยต่อ เมื่อเห็นหญิงสาวด้านข้างไม่ยอมพูดอะไรอีก
“เรย์มันใกล้สอบแล้วนะ รีบ ๆ จดเลยเดี๋ยวก็สอบไม่รู้เรื่อง ฉันต้องจดเผื่อพิมดาวอีก เฮียสั่งมาอย่าเพิ่งชวนคุย” เธอหันมาดุใส่และก้มหน้าเขียนต่อตามที่อาจารย์พูด
ร่างสูงนั่งอมยิ้มที่หญิงสาวยังคงทำตัวเหมือนเดิม เขาคงคิดมากไปเองละมั้ง
“มึงจะไปไหนต่อเย็นนี้” เมื่อเรียนเสร็จเขาจึงเอ่ยถามเธอที่กำลังเก็บกระเป๋า
“กลับบ้านนะสิ” เธอตอบเพียงสั้น ๆ ให้เขา
“เรายังเหมือนเดิมกันไหม”
“ก็เหมือนเดิมสิ ถามแปลก ๆ”
“ถ้าเหมือนเดิมทำไมมึงพูดกับกูเหมือนคนแปลกหน้าอยู่แบบนี้ล่ะ”
“โอ๊ย! เรย์นายคิดมากไปแล้วนะ หลบไปเจอกันพรุ่งนี้ วันนี้ที่บ้านนัดทานข้าว” เขามองเธอที่บอกทุกอย่างยังเหมือนเดิมแต
