วันจบการศึกษา
“ขอให้นายโชคดีนะ” เธอเอ่ยลาเขาเมื่อถ่ายรูปรวมครั้งสุดท้ายเสร็จ
“อืม เธอก็ด้วย เรายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม” ร่างสูงถามและมอบช่อดอกไม้ให้กับเธอเพื่อแสดงความยินดี
“ใช่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ว่าง ๆ ค่อยเจอกันคุยกันในโทรศัพท์ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนไง” เธอแสร้งยิ้มให้เขาเพราะเธอรู้ดีอยู่ในใจว่าเขาคิดอย่างไงกับเธอ ถึงแม้เขาจะแกล้งคบคนนั้นทีคนนู้นที แต่เวลาอยู่กับเธอเขาชอบมองเธอด้วยสายตาที่ใคร ๆ ก็ดูออกว่าไม่ได้คิดเป็นแค่เพื่อน เพราะสายตาของเขามันฟ้องมันไม่สามารถหลอกเธอได้ถึงแม้เขาจะพยายามปิดบังเธอมากแค่ไหนก็ตาม
“อ่า...ได้สิ เจอกัน เดี๋ยววันที่พิมดาวคลอดฉันจะไปเซอร์ไพรส์หลานคงได้เจอเธอวันนั้นแหละ”
“อืม...ได้สิ” เธอพยักหน้าและเดินเข้ามาสวมกอดเขา
เรย์ยืนนิ่งและใจเต้นแรงและสวมกอดเธอตอบ ในใจก็แอบวูบไหวเล็กน้อยเช่นกันที่จะไม่ได้เห็นหน้าเธออีก ถึงแม้หญิงสาวบอกจะติ
