2 ปีต่อมา
“นายครับให้ผมจองตั๋วเครื่องบินเลยไหมครับ” อีธานเลขาคนสนิทเอ่ยถามด้วยภาษาอังกฤษ เพราะเขาเดินทางมาอยู่อเมริกาได้ 2 ปีแล้วที่รับช่วงต่อจากบริษัทของทางบ้าน บริษัทของเขาเป็นซัพพลายเออร์ขนาดใหญ่ที่ผลิตสินค้าเกี่ยวกับอิเล็กทรอนิกส์ทุกชนิดและจัดส่งกระจายออกทั่วทุกมุมโลกให้กับบริษัทต่าง ๆ ที่สั่งผลิตกับทางบริษัทของเขา
“อื้ม...” เขาตอบเพียงสั้น ๆ ด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง
“ครับ” เลขาตอบรับและขอตัวออกไปจัดการธุระให้เจ้านายของตน
มือเรียวยาวหนาวางเอกสารเรื่องหุ้นที่ธุรกิจดีลกับทางประเทศไทยเมื่อหลายเดือนก่อน เขาถึงต้องบินกลับประเทศไทยเพื่อรับช่วงต่องานที่นั่น ส่วนบริษัทใหญ่เขาจะส่งคืนให้กับพ่อเข้ามาบริหารต่อจากเขาแทน เพราะบริษัทที่ไทยเพิ่งเปิดตัวใหม่พ่อของเขาไม่ไว้ใจที่จะจ้างให้คนอื่นเข้ามาบริหารแทน เพราะเขาไว้ใจให้คนในครอบครัวบริหารมากกว่าดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องบินกลับไทยเพื่อไปดูงาน
กริ๊งง
