คอนโดเรย์
“มึงหึงกูเหรอ” เรย์เอ่ยถามเมื่อเขากับการ์ตูนเดินเข้ามาด้านในคอนโดแล้ว
“กูจะหึงมึงเรื่องอะไร” เธอถามและขมวดคิ้วมองเรย์ด้วยความงุนงง
“ถ้ามึงไม่หึงหวงกูแล้วมึงขัดตลอดเวลาที่กูคุยกับพิมดาวทำไม”
“เออน่า มึงไม่ต้องรู้หรอก แต่บอกไว้ก่อนเลยกูไม่เคยหึงมึง”
“หึ ให้มันจริง”
“มันจริงอยู่แล้วเรย์ เพราะเราเคยตกลงกันไว้แล้วนิ แค่เอากันสนุก ๆ” เธอพูดย้ำเตือนให้เรย์จำเรื่องที่เคยตกลงกันเอาไว้เมื่อก่อนเนิ่นนานมาแล้ว
“เออ กูจำได้ว่าแค่เล่น ๆ ไม่ได้จริงจัง จะเอากับใครก็ได้ถูกม๊ะ” เรย์ย้ำเตือนพูดถึงข้อเสนอที่หญิงสาวเคยบอกเขาเอาไว้ก่อนที่จะเริ่มความสัมพันธ์เป็นคู่นอนกัน
“ก็จำได้นิ แล้วกูจะหึงมึงทำไมมิทราบ เวลากูเห็นมึงไปเอากับใคร มึงเคยเห็นกูหึงมึงสักครั้งไหมล่ะ” การ์ตูนถามและมองเรย์อย่างไม่สบอารมณ์
“เออไม่เคย” เรย์ในที่สุดเขาก็ยอมจำนน
“อืม และมึงก็อย่าแอบมารักกูล่ะ เพราะเราสองคนรักกันไม่ได้ เรียนจบแยกย้าย” เธอกำชับให้ชายหนุ่มรับรู้กับความคิดของเธอ
“เออ มึงนี่ก็แปลกคนเนอะ เสียความบริสุทธิ์ให้กับกูแต่ไม่ยักจะเสียใจ”
“แล้วจะเสียใจทำไม เดี๋ยวสักวันกูก็ต้องไปเอากับคนอื่นอยู่ดีที่ไม่ใช่มึง”
“ตอนนี้มึงเอาไปแล้วกี่คน”
“ยังไม่เคยเอากับใครนอกจากมึง” เธอบอกไปตามความจริง และเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อไปหาอะไรกิน
“จริงเหรอ” เรย์เดินเข้ามาถามและเข้ามายืนซ้อนด้านหลังของการ์ตูน
“เออ แล้วมึงจะมายืนใกล้กูทำไมเนี่ย อึดอัด” เธอนิ่วหน้าบอกและผลักให้อกกว้างของเรย์ออกไป
“มีอารมณ์แล้วอะ ดูสิ มันโด่เลย” หน้าหล่อคมเข้มเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และทำปากจู๋ให้ดูที่เป้ากางเกงของเขาที่มันนู้นออกมา
“เ****นได้ทุกที่ทุกเวลา กูคิดผิดคิดถูกที่ยื่นข้อเสนอให้กับมึง”
“มาพูดตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว มึงกับกูก็เอากันมาจนจะครบปีอยู่แล้วนะ” เรย์พูดพร้อมกับตกใจไปด้วย เพราะไม่เคยนึกเลยว่าจะอยู่ในความสัมพันธ์นี้กับการ์ตูนได้ยาวนาน เพราะปกติเขาไม่เคยมีอะไรกับใครซ้ำ ๆ เพราะมันเบื่อง่าย แต่กับการ์ตูนเขาไม่เคยมีความคิดเลยสักครั้งว่าไม่อยากแตะต้องเนื้อตัวของเธอ
“อะไรของมึงทำกูตกใจหมดพูดอยู่ดี ๆ แล้วก็เงียบ” การ์ตูนแห้วเสียงใส่พร้อมกับถอดเสื้อนักศึกษาของตัวเองออก
“เปล่า” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ตามแบบฉบับของหนุ่มเพลย์บอยก่อนจะอุ้มหญิงสาวเข้าไปในห้องนอน