"เขี่ยทิ้งเหรอวะ..." เสียงหัวเราะเยาะที่ไอ้ปอหลุดออกมา ส่งผลให้ผมตวัดสายตา มองหน้ามันอย่างไม่พอใจ
"มองกูแบบนี้เพื่อ? ก็มันขำดีนี่หว่า!" ผมหันหน้าหนี ใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิด ก่อนที่ไอ้บอมจะตามเข้ามาอีกคน
"เล่นบ้าบอกันไม่รู้เรื่องเลยว่ะ งั้นเอางี้นะเว้ย เดี๋ยวกูพามะปรางกลับเอง ที่เหลือ พวกมึงก็เคลียร์กันเองก็แล้วกัน" ที่ไอ้บอมพูดแบบนั้น คาดว่า ไอ้ปอคงเล่าทุกอย่างให้มันฟังเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"เออดีเหมือนกัน แต่เหมือนยี่หวาจะไม่กลับกับกูนะ เหมือนจะไปกับจีน่า ถ้าหวังจะเคลียร์ระหว่างทาง คงไม่มีประโยชน์ว่ะ" ไอ้ปอพูดขึ้นมาบ้าง พอผมมองไปทางจีน่าก็เห็นว่าน่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ
ยืนด้วยกัน ไม่มีทีท่าว่าจะผละออกจากกันเลย
แต่ก็เอาเถอะ ต่อให้จะมีโอกาสได้เคลียร์กัน หรือยังไม่มีโอกาสได้เคลียร์กัน แต่อย่างน้อยๆ ให้จีน่าได้นั่งรถกลับพร้อมผมเท่านั้น ผมก็พอใจ ถึงจะไม่ได้เคลียร์กันจนเข้าใจแบบที
