"อีจี" ยี่หวาใช้สองมือรวบไหล่ของฉันไปจับอย่างตกใจ มันพยายามเพ่งมองหน้าฉัน และฉันก็เห็นว่า เหมือนมะปรางจะมองมาเช่นกัน
"มึงระ.."
"มึงหยุด!" ยี่หวาชะงัก ฉันรู้อยู่แล้ว ว่ายี่หวาจะพูดอะไร บางทีมันอาจจะเห็นน้ำตาของฉัน หรือไม่ ฉันก็คงจะเผลอเผยความรู้สึกอะไรสักอย่าง จนมันจำได้ ฉันถึงต้องหยุดมันไว้ เพราะไม่อยากให้มันพูดอะไรออกมา
ฉันปรายตามองไปที่ด้านหลังของมัน มันเองก็ถึงกับชะงักไป เสมือนรู้ใจฉันนั่นแหละ ว่าฉันต้องการอะไร
ยี่หวาเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทมากๆ บางครั้งมันก็มากพอที่จะทำให้มันรู้ใจฉัน เพียงแค่เราได้มองสบตากัน
"มีอะไรกันหรือเปล่า" แล้วมะปรางก็เข้ามาหา
"เปล่า กูแค่จะมาบอก ว่ากูจะกลับ"
"กลับ?" มะปรางทวนคำนั้น ฉันเลยมองหน้ามัน แต่มันกลับไม่ได้มองฉัน แต่มองไปอีกด้าน ทิศทางที่ฉันพึ่งเดินออกมา
เสมือนกับว่า..
"มึงมองหาใคร?" แล้วสายตาของมันก็หันกลับมาหาฉันตามเดิม
"แล้วมึงจะกลับกับใคร ไอ
