บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบงันหลังจากจีน่าพูดประโยคนั้นจบ กลายเป็นคารอสพูดไม่ออกมองเสี้ยวหน้าของจีน่าด้วยแววตาหม่นเศร้า ยอมให้จีน่าพูดจาถากถางแต่โดยดีหากมันช่วยบรรเทาความเจ็บปวดในใจของเธอได้บ้าง คารอสไม่รู้เลยว่าการเลิกรากันในวันนั้นจะสร้างรอยร้าวขนาดใหญ่ระหว่างเรามากมายขนาดนี้ หนทางจะประกอบมันขึ้นมาใหม่ก็ช่างริบหรี่เหลือเกิน
ยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้า อยากกลับห้องไปซดเหล้าแรง ๆ ว่ะ
จัสตินยืนอยู่อีกมุมคอยเหลือบมองน้องสาวอยู่ตลอด ยิ่งเห็นว่าคารอสยืนอยู่ใกล้จีน่า จัสตินแทบพุ่งตัวเข้าไปแยกสองคนนั้นออกจากกัน หากพ่อไม่ห้าม หากเพื่อนไม่รั้งไว้ จัสตินคงได้วางมวยกับคารอสในสถานที่แบบนี้แน่ เห็นผู้เป็นแม่ยืนอยู่ด้วยจัสตินเบาใจลงเล็กน้อยแต่ก็ไม่พอใจไอ้เวรนั่นอยู่ดี เวลาถึงสี่ปีเพิ่งอยากกลับมา กลับมาทำซากอะไร
จีน่าเลิกสนใจคนข้างกายคอยหยิบขนมให้เหล่าเด็กน้อยที่ยืนต่อแถวอยู่ตรงหน้า ยิ่งสายตาของเด็กบริสุทธิ์พ
