“บีน่า ผมอยากบอกว่าคุณคับไปหมดจนผมกำลังจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว” “คุณจะไม่หยุดมันใช่มั้ยคะ แม็กซ์” บุษราคัมลืมอายที่พูดไปตามแรงอารมณ์ทะยานขึ้นสูง สัญชาติญาณดิบของเธอก็ไม่ต่างจากเขา เยงมันซ่อนเงาอยู่ใต้จิตสำนึกที่ถูกกดเก็บ และเมื่อเธอเปิดกรงขัง ความปรารถนาที่เร้นกายจึงเปิดเผยตัวตน เร่าร้อนรุนแรงกว่าที่ใครจัคิดนึก “ไม่...แต่...พระเจ้า มันทำให้ผมทรมานเหลือเกิน” “อย่าหยุดนะคะ แม็กซ์ อย่าหยุด” บุษราคัมร่ำร้องเอ็ดอึงและรู้สึกถึงรอยชื้นเค็ม ๆ บนผิวกายกร้านหนา ทว่าหญิงสาวกลับลิ้มเลียมันและสัมผัสรสชาติของตัวเขาด้วยปลายลิ้นราวหิวกระหาย กลีบปากนุ่มจุดประกายไฟร้อนให้คนตัวโตด้วยการดูดชิมรอยเหงื่อตามสันกรามแกร่งและลำคอ ไม่รู้ว่าเธอทำได้อย่างไร เธอกำลังยุยั่วสัตว์ร้ายในตัวเขาให้กระโดดข้ามกำแพงออกมา “แม็กซ์...อี๊อ...อา” ยิ่งเสียงหวานดังมากเท่าไหร่ ฮอฟมันน์ก็ยิ่งส่งความแกร่งแข็งแรงเร็วขึ้นเท่านั้น เสียงเนื้