ไทเกอร์ขมวดคิ้วกับคำพูดกำกวมของพี่ชาย เห็นแบบฉันฉันจึงรีบขอตัวเข้ามาในบ้าน และเห็นว่าพี่เสือคุยอะไรบางอย่างกับไทเกอร์ ด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยดีเท่าไร
“ใจ๋จะไปไหนแต่งตัวสวยเชียว” จ๋ายถาม
“พี่เสือจะพาไปกินข้าวข้างนอกน่ะ จ๋ายอยากไปด้วยกันไหม”
“ไม่เอา จ๋ายไม่อยากไปเป็นก้าง”
ฉันส่ายหน้าให้กับความคิดของแฝดน้อง หากจ๋ายไปด้วยจริงๆ คนที่จะเป็นก้างคงเป็นฉัน
หลังจากแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินลงมาหาที่เสือที่นั่งรออยู่ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย รู้ว่าไม่อยากพาไปและฉันเองก็ไม่ได้อยากไปนัก เพราะรู้ว่าการกินข้าวในครั้งนี้คงเต็มไปด้วยความอึดอัด
ภายในรถถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้นฉันก็ไม่สามารถลืมมันได้เลย แต่มาอยู่สองต่อสองในรถแบบนี้ทำให้เกร็งจนเกือบลืมหายใจ
“จะไปกินที่ไหน” เสียงทุ้มของคนที่ขับรถอยู่เอ่ยถามขึ้น ทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อยเพราะกำลังเหม่อ
“แล้วแต่พี่เสือเลยค่ะ”
“งั้นไปที่ห้
