ฉันนั่งตัวเกร็งภายในรถคันหรูที่กำลังเคลื่อนตัวออกจากห้าง โดยคนที่อยู่หลังพวงมาลัยไม่พูดอะไรออกมาเลยสักคำ
“ไปไหนคะ” หลังจากเงียบไปนานฉันก็ถามขึ้นเพราะเส้นทางที่พี่เสือกำลังขับรถไปนั้นไม่ใช่ทางกลับบ้าน
“ถามเพราะอยากรู้หรือกลัว?”
“…..จะ…ใจ๋อยากรู้” ฉันเม้มปากแน่นรีบหลบสายตาคู่นั้นที่มองมาอย่างจงใจให้กลัว
“ฉันมีนัดกับเพื่อน”
“ถ้าพี่เสือมีนัดจอดให้ใจ๋ลงก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวใจ๋โทรบอกให้คนที่บ้านมารับ”
“ถ้าทำแบบนั้นพ่อเธอคงโกรธน่าดูที่ฉันปล่อยให้ลูกสาวสุดที่รักกลับเอง”
“ใจ๋จะช่วยอธิบายให้พ่อเข้าใจเองค่ะ”
“ไปกับฉันง่ายกว่า”
ไม่รู้ว่าทำไมพี่เสือถึงอยากพาฉันไปด้วยนักหนา มันแปลกเพราะปกติเขาไม่อยากอยู่กับฉันเลยด้วยซ้ำ จุดหมายปลายทางที่พี่เสือจะพาไปไม่รู้ว่าคือที่ไหน ตอนนี้เริ่มค่ำแล้วด้วย
รถหรูขับออกจากตัวเมืองออกมาประมาณชั่วโมงกว่า ไม่นานก็มาถึงจุดหมาย ในตอนนี้ท้องฟ้ามืดสนิท
ที่ที่พี่เ
