Chapter 46
เวลาอยากดูหนัง เขาอยากอยู่สบาย ๆ ที่บ้าน นอนดูหนังในห้องแอร์เย็น ๆ แต่ดวงรัตน์กลับอยากไปดูหนังในโรงหนังได้ออกไปชอปปิงเสื้อผ้าข้าวของแบรนด์เนมยี่ห้อดัง และให้เขาเป็นคนจ่าย เขาไม่ว่าอะไรเพราะเป็นแฟนต้องดูแลแฟนให้ดี แต่เวลาไปเดินซื้อของกับพิมพ์พะพายเธอไม่เคยเรียกร้องให้เขาต้องจ่าย อยากได้อะไรก็ซื้อเอง จนเขานี่แหละต้องแย่งจ่ายให้เธอ เธอถึงยอมรับ
ความแตกต่างอย่างสุดขั้วทำให้เขาค่อยๆ เปิดใจรับเธอเข้ามาในชีวิต หัวใจของเขาที่แห้งแล้งชุ่มฉ่ำขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อมีสาวน้อยข้างบ้านอย่างพิมพ์พะพายคอยทำโน่นทำนี่ให้ และยิ้มให้เขาทุกครั้งที่เจอหน้ากัน
“พาย”
“คะ”
“เราคบกันไหม”
“คะ” เธอชะงักมือที่กำลังเอาต้นไม้ลงในหลุม มองหน้าเขาตาปริบ ๆ เหมือนไม่แน่ใจว่าหูฝาดไปหรือเปล่า
“พี่ถามว่าเรา...” เขายังพูดไม่ทันจบประโยค เธอก็พูดขึ้นมาเสียก่อน
“พี่เอื้อถามว่าเราคบกันไหมใช่ไหมคะ” เธอถามด้วยหัวใจเต้น
