Chapter 47
อาจจะขอหมั้นเธอไว้ก่อน แต่คงไม่ได้เดินโต้ง ๆ บอกพ่อแม่เธอว่าเธอตกเป็นของเขาแล้ว เพราะแบบนั้นพิมพ์พะพายจะดูเป็นไม่ดีในสายตาผู้ใหญ่
พิมพ์พะพายตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดเนื้อปวดตัวไปหมด แล้วเธอก็มีไข้ ในช่วงเวลานั้นเอื้อจึงคอยดูแลพิมพ์พะพายอย่างดี เขาได้บอกเรื่องนี้กับสายบัว นางจะได้ไม่เป็นห่วง ทั้งเช็ดตัวและตามหมอมาดูอาการ ฉีดยาให้ ทำให้พิมพ์พะพายมีอาการดีขึ้นตามลำดับ
“ฟื้นแล้วเหรอ” เขาหยิบน้ำมาให้เธอดื่ม เธอดื่มน้ำก่อนจะไอติดกันหลายครั้ง
“ค่อยๆ ดื่ม สำลักใหญ่แล้ว”
“พายเป็นอะไรไปคะ” เธอเอ่ยถามเสียงแหบแห้ง เขาวางแก้มน้ำแล้วลูบศีรษะของเธอเบาๆ ด้วยความเอ็นดู
“พายป่วยครับ ไม่น่าไปเล่นฝนเลย ป่วยไปตั้งหลายวัน”
“ตายจริง”
“พี่บอกป้าสายบัวให้แล้วครับ พ่อแม่ของพายไปต่างประเทศ แล้วก็ลาหยุดเรียนให้เราด้วย ฝากใบลากับใบรับรองแพทย์ไปกับจอมขวัญ”
“ขวัญมาเหรอคะ”
“ใช่ครับ แต่เราป่วยไม่ได้สติ
