มหาวิทยาลัย
แพรวาลงมาจากรถของพี่ชายพร้อมกับหันมองซ้ายขวาเพื่อดูว่ากลุ่มเพื่อนของตัวเองนั้นอยู่ตรงไหน
"แพร..." พายุลดกระจกรถลงมา
"คะ?"
"เลิกเรียนกี่โมง"
"อืม น่าจะบ่ายสามมั้งคะ"
"เดี๋ยวตอนเที่ยงพี่จะส่งข้อความมาบอกนะ ไว้ถ้าพี่เลิกเร็วเราออกไปกินข้าวข้างนอกกัน"
"โอเคเลยค่ะ" แพรวารีบพยักหน้าตอบรับด้วยความยินดี ขอแค่เป็นเรื่องกินไว้ก่อนเธอไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว
หลังจากนั้นร่างเล็กก็ก้าวเดินเข้าไป ขณะที่กำลังเดินสายตาก็สอดส่องมองหากลุ่มเพื่อนของตัวเองด้วย ไม่รู้ว่าเธอมาแต่เช้าด้วยหรือเปล่า มาก่อนเวลาตั้งชั่วโมงนึง เพราะพี่ชายของเธอนั้นต้องมาทำงานเช้าและเธอก็ไม่ได้อยากนั่งรถมาคนเดียวเลยมาพร้อมกับพี่ชาย
หญิงสาวเดินไปนั่งที่เก้าอี้ม้าหินอ่อน เมื่อแน่ใจแล้วว่าตอนนี้พวกเพื่อนๆ ของเธอยังไม่มากัน และในตอนนี้นักศึกษาก็กำลังทยอยมากันด้วย
ในขณะที่กำลังนั่งรออยู่นั้น สายตาของเธอมันก็ดันดี
