บทที่สิบเก้า

3402 Words

ปัจจุบัน… หลังจากระบายความหงุดหงิดใจลงกับข้าวของในห้องกว้าง ผืนน้ำจึงพาร่างอันสั่นเทาของน้องชายเข้าไปพบบิดาตามคำสั่งของท่าน เจ้าของนัยน์ตาคมกริบเมื่อเห็นหญิงสาวร่างเล็กนั่งพูดคุยกับบิดาของตัวเองอยู่ก็ยิ่งเดือดดาล เจ้าสาวของเขาสนิทกับบิดาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมเขาไม่เคยรู้ความจริงเรื่องนี้เลย! “เรื่องทั้งหมดหมายความว่ายังไง ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่” เจ้าบ่าวเอ่ยถามขัดจังหวะอย่างไม่มีมารยาท คำพูดไร้หางเสียงแถมยังกระด้างไม่แสดงถึงความเคารพที่ควรมีให้ผู้เป็นพ่อ “…” คนที่นั่งอยู่ก่อนไม่มีใครตอบอะไร “อย่าบอกนะว่ายายนี่เป็นคนของพ่อ เป็นแผนของพ่อที่อยากให้ผมแต่งงานกับผู้หญิงที่พ่อพอใจ!” “หยุดพูดจาดูถูกพ่อตัวเองสักที คุณลืมไปแล้วเหรอคะว่าระหว่างเรามันเริ่มต้นยังไง” กลายเป็นพสิกาที่ทนไม่ไหวพูดโพล่งขึ้นมาก่อน ณฟ้าโทษทุกสิ่งอย่าง แต่มองไม่เห็นความผิดตัวเอง เขากล่าวโทษนพเกล้าทั้งที่อีกฝ่ายไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD