บทที่ยี่สิบเอ็ด

3116 Words

@คฤหาสน์ร่ำทรัพย์อนันต์ พสิกาพาร่างอันเหนื่อยล้าพร้อมกระเป๋าเดินทางใบเล็กเข้าไปในตัวคฤหาสน์หลังงาม กวาดตามองรอบตัวรู้สึกขนลุกซู่เหมือนอยู่ในถ้ำเสืออย่างไรก็ ไม่รู้ นพเกล้ายื่นข้อเสนอให้เธอเข้ามาอยู่ที่นี่ด้วยกัน ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องดีเพราะจะได้เอาคืนอรนภาได้เร็วขึ้น ยังมีคำถามมากมายที่พสิกาต้องการให้คุณนายของบ้านไขข้อสงสัย “ไม่คิดว่าแกจะหน้าด้านหน้าทนขนาดนี้!” เสียงด่าทอดังมาจากข้างบน ปรากฏร่างหญิงสูงวัยทว่ายังสวยไม่สร่าง อรนภาเดินลงมาพร้อมท่วงท่าวางอำนาจ หล่อนกอดอกแน่นพร้อมมองผู้มาใหม่ด้วยสายตาดูถูก “ผึ้งต้องมาทำหน้าที่ลูกสะใภ้ของคุณแม่สิคะ” ฉีกยิ้มกว้าง เวลานี้ใกล้ค่ำแล้วอีกไม่นานณฟ้าคงกลับมา เขาน่าจะรับทราบจากมารดาว่าบิดาของเขาให้เธอย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ในฐานะเมียลูกชาย “สวัสดีค่ะคุณแม่สามี” กระพุ่มมือไหว้พร้อมเปล่งเสียงหวานทักทาย “กองไว้ตรงนั้นแหละ ใครต้อนรับแก!” หมั่นไส้ผู้หญิ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD