พสิกาลงมารับลมที่ส่วนกลางของรีสอร์ต หญิงสาวนั่งจิบน้ำผลไม้ตรงสระว่ายน้ำอย่างมีชั้นเชิง พอรู้ว่าณฟ้าให้ความสนใจเรื่องราวของเธออยู่ไม่น้อย พสิกาจะใช้ข้อมูลเหล่านี้ให้เป็นประโยชน์
นัยน์ตากลมโตสบประสานกับผู้มาใหม่ ชายหนุ่มอยู่ในชุดสบายๆ สีขาว เรือนผมสีน้ำตาลไม่ได้ถูกเซตเป็นทรงเหมือนอย่างเคย
“ลูกๆ ของคุณล่ะครับ”
ปกติณฟ้าไม่ใช่คนช่างพูดช่างเจรจาเท่าไร แต่เพราะความสงสัยจึงทำให้เผลอเอาตัวเข้าไปใกล้เธอทุกทีที่มีโอกาส ผู้หญิงคนนี้เหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่าง
คงเป็นเพราะมีเงาของผู้หญิงที่เขารักทับซ้อนอยู่ละมั้ง ถึงอยากเอาตัวเองไปอยู่ใกล้ๆ เธอ
“พวกแกพักผ่อนอยู่ข้างบนค่ะ คุณไม่ไปไหนเหรอคะ ฉันได้ยินว่าเกาะเพชรตะวันที่เที่ยวเยอะมาก” พสิกาค่อยๆ ตะล่อมถาม และยิ้มหวานสะกดใจจนณฟ้าไม่อาจสัมผัสถึงความผิดปกติได้
“ไม่ละครับ ผมมาที่นี่บ่อย”
“คุณคงสนิทกับทั้งคุณพัชระและน้องสาว”
“เรารู้จักกันมานาน คุณบีน่าล่ะค
