มื้อเย็นในบ้านหลังเล็กภายใต้ชายคาคฤหาสน์ตระกูลหวางเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเด็กๆ ไอดินทั้งชวนพูดคุยทั้งเอาใจคุณลุงใจดีราวกับคุ้นเคยกันมาเนิ่นนาน ส่วนอิงดาวอาจมีเมินเฉยบ้างเพราะยังไม่สนิทนัก
“คุณลุงลองกินไข่ตุ๋นใส่กุ้งนี่สิฮะ ของโปรดดิน หม่ามี้ทำอร่อย”
ไอดินยิ้มหวาน ก่อนยกนิ้วโป้งเพื่อการันตีฝีมือมารดา ณฟ้าไม่ปฏิเสธหนูน้อย เขาตักมันเข้าปาก
“อร่อยมั้ยฮะคุณลุง”
“ครับ น้องดินก็กินเยอะๆ นะ หนูดาวล่ะ เอาปลานี่มั้ยเดี๋ยวลุงแกะให้”
“ขอบคุณค่า” แฝดน้องยกมือกระพุ่มไหว้ขอบคุณ
วันนี้เสียงพูดคุยในบ้านหลังเล็กดังเจี๊ยวจ๊าวกว่าที่เคย ณฟ้าเอาใจทั้งเด็กสาวเด็กชาย ทว่ากลับไม่ลืมแม่ของลูกด้วย ชายหนุ่มตักบรอกโคลีผัดกุ้งให้เธอ
“ขอบคุณค่ะ ถ้าคุณไม่ชอบมีหมูสับกับไข่อยู่ในครัวนะคะ ไปทำกินเองได้เลย” พสิกาตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา เม้มปากแน่นเพราะประหม่าในใจ เด็กๆ ดูสดใสขึ้นมาก ซ้ำยังเข้ากับผู้มาใหม่ได้ดี
“
