ช่วงฝึกงานเดือนแรกผ่านไป ฉันสนุกกับที่ฝึกงานมาก พี่ๆทุกคนใจดีกับฉันและน้ำหอมมาก แต่ฉันไม่ค่อยได้เจอตฤนเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะต่างคนต่างยุ่งกันการฝึกงาน เขาเองก็ดูเหนื่อยๆ ฉันเลยไม่อยากกวนเขาเยอะ แต่ก็ไม่ลืมที่จะโทรหรือส่งข้อความคุยกัน จนตอนนี้ฉันหลงคิดไปว่าเราสองคนจะมาสถานะเป็นแฟนกันแล้ว แม้ต่างคนจะไม่เคยพูดถึงความสัมพันธ์ แต่ที่เป็นอยู่ตอนนี้ ลึกๆ ฉันก็ขาดเขาไม่ได้
.
.
.
ตอนนี้ทำได้ดีสุดแค่การวิดิโอคอลคุยกัน
‘เหนื่อยมั๊ย วันนี้ฝึกงาน’ ฉันพูดพลางกดฟิวเตอร์กระต่ายที่คิดว่าน่ารัก
‘เหนื่อย อยากกอดเอยมากเลย อยากกินนมด้วย’ แค่เขาพูดมาทางโทรศัพท์ ฉันเองถึงกับหน้าร้อนผะผ่าวว
‘บ้า!! ถ้าพูดไม่ดีเอยจะวางนะ’ ฉันขู่เหมือนแมวน้อยแน่ล่ะเขาไม่กลัวอยู่แล้ว
‘นะๆๆๆ ขอดูนมหน่อย คิดถึงจะแย่’ จากหมาป่าแววตาหิวกระหายวันนั้น วันนี้มาเป็นลูกหมาน้อย
‘ไม่!!’
‘เอยค้าบบบบบ ตฤนคิดถึงเอยจะแย่แล้ว นะครับ
