‘ทำไมแกไปนานจัง ฉันเป็นห่วงจะลงไปตามแล้วเนี่ย’ น้ำหอมเอ่ยทักเมื่อเห็นฉันเดิมเหม่อๆเข้ามา
‘อ๋อ พอดีคิวยาว’
รักเอยไม่อยากเก็บเรื่องในห้องน้ำมาใส่ใจ เพราะเธอคิดว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับเธอ คุณใยใหมคงป่วยไม่ได้กินยา แล้วความสนใจนึกคิดเกี่ยวกับคู่หมั้นของลูกท่านประธานก็หมดลง เธอสนใจงานที่อยู่ตรงหน้ามากกว่า
.
.
.
‘ตฤนค่ะ วันนีใหมอยากไปทานข้าวข้างล่างในห้องอาหาร ไปด้วยกันนะคะ’ ใยใหมออดอ้อนว่าคู่หมั้นของเธอ
‘ผมไม่ว่าง วันนี้ผมมีข้อมูลการจัดซื้อที่ต้องอ่านอีกหลายเล่ม แล้วทำไมถึงต้องทานในโรงอาหาร ปกติคุณไม่ชอบไม่ใช่หรอ’ ชายหนุ่มนึกรำคาญเต็มที่ ถ้าเขาไม่เกรงใจพ่อของเธอกับพ่อของเขา ปานี้เขาคงตะเพิดเธอไปแล้วแน่
‘ก็ใหมอยากเปลี่ยนบรรยากาศ อีกอย่างพนักงานระดับล่าง เขาจะได้รู้จักว่าที่ผู้บริหารแบบคุณงัยค่ะ’ แต่พนักงานระดับล่างที่เธอหมายถึง ก็คือนังหน้าด้านข้างล่างที่มีความสัมพันธ์กับคู่หมั้นของเธอ
‘
