ปิ่นปัก....
"ถ้าคุณจะเชื่อผู้หญิงของคุณ คุณจะไล่ฉันออกไปจากบ้านนี้ก็ได้นะคะ"
"ถึงฉันจะเกลียดเธอมากขนาดไหนฉันก็มีสมองคิดว่าอะไรเป็นอะไรใครผิดใครถูก" นั่นคือคำพูดของเขาซึ่งฉันไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมาเขาเมาหรือเปล่านะ
"คุณเมาหรือเปล่า"
"ทำไม"
"ก็ปกติคุณไม่เคยเชื่อคำพูดของฉันแล้วคราวนี้ทำไมถึง..."
"ทำไมคนเรามันเปลี่ยนกันไม่ได้หรือไงฉันยอมรับว่ายังเกลียดเธออยู่แต่..อาจจะไม่เท่าเมื่อก่อนก็แค่นั้นเอง"
"ขอบคุณนะคะที่เกลียดฉันน้อยลง" จะว่าฉันพูดประชดเขาก็ได้นะ
"เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจะไปพูดกับซอลลี่ว่าไม่ให้มาวุ่นวายกับเธอ"
"ขอบคุณค่ะแต่ถ้ามันลำบากใจคุณนักฉันกับลูกจะไปอยู่ที่อื่นก็ได้นะคะ"
"ไม่ต้อง เพราะฉันไม่อยากห่างจากลูกไปไหนอีก"
"แต่ถึงยังไงสักวันนึงฉันกับลูกก็ต้องไปจากที่นี่อยู่ดีถ้าวันนึงคุณแต่งงานกับผู้หญิงของคุณ"
"ผู้หญิงของฉันเธอหมายถึงใครซอลลี่??" ฉันยังไม่ได้เอ่ยชื่
