“หญ้า เดี๋ยวขุนทำเอง” หลายเดือนผ่านมาตอนนี้ท้องของกอหญ้าเริ่มโตขึ้น เพราะเธอใกล้จะถึงกำหนดคลอดแล้วและเป็นเรื่องที่น่ายินดีเมื่อกอหญ้าและขุนเขาได้ลูกแฝด
“แค่นี่เองขุน”
“ไม่ได้ เดี๋ยวลื่นล้มจะทำยังไง” ชีวิตหลังอุ้มท้องลูกของขุนเขา เธอก็ถูกเจ้ากรรมนายเวรของขุนเขาตามติดเป็นเงา ขนาดเขาไปทำงานยังต้องให้เธอไปด้วยไม่ให้ห่างจากตัวเลยสักวินาทีเดียว
“เออ อยากทำอะไรก็ทำ”
“พูดให้เพราะ ๆ หน่อยครับ เดี๋ยวลูกจำ” เฮ้อ!!กอหญ้าได้แต่ถอนหายใจด้วยความเบื่อ เพราะตั้งแต่ท้องเธอแทบจะไม่ได้หยิบจับอะไรแม้แต่น้อย ขนาดเดินถ้าขุนเขาอุ้มได้คงอุ้มไปนานแล้ว แถมตอนนี้ใกล้คลอดขุนเขาขนงานทุกอย่างมาทำที่บ้านเพื่ออยู่เป็นเพื่อนกอหญ้าเรียบร้อย
“ค่า คุณพ่อลูกสอง”
“ฝันดีครับลูกพ่อ” ขุนเขาจุ๊บหน้าท้องนู่นของกอหญ้าด้วยความรัก เป็นประจำทุกวันเมื่อเขาเล่านิทานให้ลูกน้อยในท้องฟังทุกคืนและบอกฝันดีกับลูกอยู่ตลอด
ภาพทุกอย่างที่กอ
