“อุ๊ย!!ผัวเด็ก”
“ไม่ใช่ผัวยะ เป็นเวรเป็นกรรมของฉันต่างหาก”
“ฉันอยากมีกรรมแบบนี้บ้าง” ใบหน้าเพ้อฝันของดิสนีย์และข้าวตัง เอ่ยชมขุนเขาไม่ขาดปาก เรื่องความหล่อที่ข้าวตังพูดให้ดิสนีย์ฟังยิ่งทำให้ดิสนีย์ฟินเข้าไปใหญ่
“เลิกพูดได้แล้ว ฝนตกลงมาแล้วยังจะมานั่งยิ้มอีก” ฝนตกปรอย ๆ แต่ไม่สามารถทำให้ดิสนีย์อารมณ์เสียได้เลย เมื่อได้ยินคำบอกเล่าจากข้าวตังและกอหญ้า
“เอาผัวเด็กของแกมาแนะนำให้รู้จักบ้างสิ”
“โอ๊ย!!ฉันยังไม่เจอเขามาสองวันแล้ว” น้ำเสียงติดเหวี่ยงของกอหญ้า เมื่อเจอเพื่อนรักเซ้าซี้เรื่องของขุนเขา เพราะตลอดสองวันที่ผ่านมาเธอแทบไม่ได้เจอหน้าเขาเลยด้วยซ้ำแค่คิดก็หงุดหงิดใจแปลก ๆ
“แกหงุดหงิดที่ไม่ได้เจอเขา?”
“เปล่า”
“โกหกไม่เนียนไปเรียนมาใหม่” ดิสนีย์และข้าวตังใช้มือเท้าคางมองหน้าเพื่อนรักอย่างจับผิด ทุกอย่างที่แปลกไปขอกอหญ้าเพื่อนทั้งสองรู้ดี
“หรือน้องเขาจะไปนอนกับสาวอื่นวะ?”
“ช่างเขาสิ”
